අතීසාරයට අමුඩෙ ගහමු ද?

පෙර වදන_ශ්‍රී ලංකා හමුදාව කිලිකොච්චියට ආවොත් මැදවච්චියට දුවන තුරු ගහන බවට තෙපර බෑ නඩේසන් රාලහාමි දැන් කියනුයේ කොන්දේසි විරහිතව සටන් විරාමයකට එකඟ බව ය. (මේ කතාවෙන් උදම්වූ සිංහල නාමදාරියෙක් හමුදාව කිලිනොච්චි යනවා කියා මැදවච්චි යන බවට උඩුබිරුවේ ය.) 4 වැනි ඊළාම් යුද්ධයේ කොටි සටන් විරාමයක් ඉල්ලු 10 වැනි වතාවය මේ. 'රෑ වැටු‍ණු වළේ දවල් නොවැටෙනු' යන සිංහල ගැමියන් අතර ප්‍රකට පිරුළ මහින්ද රාජපක්ෂ නමැති ගැමියාට අප සිහිපත් කළ යුතු නැත.

එදා ශ්‍රී ලංකා භූමියෙන් 3/1ක් ද මුහුදින් 3/2ක් ද පාලනය කළ කොටියා අද භූමියේ ව.කි.25ට ද මුහුදින් කි.මි.12ට ද කොටු කිරීමට විරෝදාර ත්‍රිවිද හමුදාව සමත් ව සිටිති. එම භූමියෙන් ද වැඩි කොටස යුද මුක්ත කලාපයයි. යුද නීති ජාත්‍යන්තර නීති තඹයකට මායිම් නොකරන කොටි ඒ සිවිල් ජනතාව අතර සිට හමුදාව වෙත ප්‍රහාර එල්ල කරමින් සිය නිර්ලජ්ජි බව ලොවට ප්‍රදර්ශනය කරති.
කෙසේ වුව ද දැන් සියලු අවි සැපයුම් මාර්ග අවහිර කර ඇති බැවින් සඟවා ගෙන ඇති ආයුධ අහවර වූ කල කොටියා සෙත්තපොච්චි ය. අන්න එදාට සකල ශ්‍රී ලංකා වාසීන්ට ම සදාකාලික සටන් විරාමය හිමි වනු ඇත. එතෙක් අතීසාරයට අමුඩ මාදිලියේ සටන් විරාම අවැසි නැත. දැන් දිවයින කතුවැකිය කියවමු.

චීනයට අපගේ ආචාරය

ත්‍රස්තවාදයට විරුද්ධ, ලේ ගංගා ගලා යනු දැකීමට නො කැමැති සියලු ජනයාගේ ආචාරය චීනයට හිමිවේවා! ශ්‍රී ලංකාවේ අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට ඇඟිලි නො ගසන ලෙස චීනය එක්සත් ජාතීන්ගේ ආරකෂක මණ්ඩලයට දැනුම් දී තිබේ. ශ්‍රී ලංකාවේ දැනට පවත්නා යුද්ධය නවත්වා දමා ප්‍රභාකරන් බේරා ගන්නා ලෙස එක්සත් ජාතීන්ගේ සංගමයේ සිටින සමහර යුරෝපීය සාමාජිකයෝ දැඩි ලෙස ඉල්ලති. එයට එරෙහි වු චීනය ශ්‍රී ලංකාවේ යුද්ධයෙන් ලෝක සාමයට හෝ ලෝකයේ ආරකෂාවට බලපෑමක් නො වන බව එක්සත් ජාතීන්ගේ ආරකෂක මණ්ඩලයට දන්වා ඇත. කිසිම කොන්දේසියක් නැතිව සාම සාකච්ඡා සඳහා තමන් සුදානම් බව ප්‍රභාකරන් සහ ඔහුගේ පුතා ඇතුළු කණ්ඩායම ලක් රජයට දන්වන්නේ මේ අතර ය. මෙබඳු සටන්වලදී සටන් විරාම තිබිය යුතු නැත. ගරිල්ලා ව්‍යාපාරයක් විනාශ කරන ක්‍රම දෙකක් තිබේ. එක්කෝ එහි නායකයා නැසිය යුතු ය. නැතහොත් සංවිධානය නැසිය යුතු ය. කොටි සංවිධානය වැනි බිහිසුණු කණ්ඩායමක ඉරණම විසඳන විට සංවිධානය මෙන්ම නායකයා ද විනාශ කළ යුතු ය. මන්ද, නායකයා තම භාරයට ගෙන ඔහු යළි තර කර අවි ආයුධ ලබාදී පණ ගැන්වීමට අපගේ සතුරන්ට හැකියාව ඇති බැවිනි. අගතියට පත් සතුරා නැවතත් සන්නද්ධ කර යුද්ධයට යැවීම ඉතිහාසය පුරාම සිදු වී ඇත. ඒ ඉතිහාසය මේ රටේ බෙදුම්වාදී ප්‍රශ්නය සම්බන්ධයෙන් නැවත සිදු විය යුතු නැත. රජය කළ යුත්තේ සිවිල් වැසියන් බේරා ත්‍රස්තවාදියා සම්පූර්ණයෙන් ම විනාශ කර දැමීම ය. ප්‍රභාකරන්ගේ මරණයත් සමඟ ම ශ්‍රී ලංකාවට යළි හිරු පායා අලුත් දවසක් පටන් ගන්නවා ඇත.

චීනය අපගේ පැරණි මිතුරා ය. නිර්මල බුදු දහම සොයා ෆාහියන් සහ හියුන්සාං යන චීන භිකෂුන් වහන්සේලා මෙහි පැමිණීමටත් පෙර චීනය අප හා සම්බන්ධකම් පැවැත්වී ය. රුසියාව ද අපගේ මිතුරා ය. පසුගිය කාලයේදී ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහිව එක්සත් ජාතීන්ගේ මහා මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කෙරුණු යෝජනා ගණනාවකට ම රුසියාව එරෙහි විය. ඉන්දියාව ද අපගේ මිතුරා ය. එහෙත් ඉන්දියාවේ විශේෂත්වයක් තිබේ. එනම් ඒ රට අප සම්බන්ධයෙන් දෙබිඩි ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කිරීමයි. ඉන්දියාව විටෙක කොටින්ට විරුද්ධ ය. විටෙක කොටින්ට පකෂ ය. විටෙක යුද්ධයට විරුද්ධ ය. විටෙක යුද්ධයට පකෂ ය. එයට හේතුව චීනයේ හා රුසියාවේ ස්ථාවර ශක්තිමත්, කිසි ලෙසකින්වත් සෙලවිය නො හැකි ආණ්ඩු තිබීමත් අස්ථාවර සභාග ආණ්ඩු මත යැපීමට ඉන්දියාවට සිදුව තිබීමත් ය. ප්‍රභාකරන්ට පකෂ වීමට ජාතියක් වශයෙන් ගත් කල ඉන්දියාවට කිසිදු චර්යාත්මක අයිතියක් නැත. රජීව් ගාන්ධි ඝාතනය කරන ලද්දේ ප්‍රභාකරන් විසිනි. එහෙත් දේශපාලන බලය උදෙසා මේ කාලකන්නි ඉතිහාසය අමතක කිරීමට ඇතැම් ඉන්දියානුවන් සුදානම් වීම ඛේදවාචකයකි.

රජය කිසි ලෙසකින්වත් යුද්ධය නැවැත්විය යුතු නැත. සටන් විරාම හෝ සාම සාකච්ඡාවලට යා යුතු නැත. කිසියම් ජාත්‍යන්තර බලවේගයකට නතු වී රජය එවැනි පියවරක් ගතහොත් එය ජනතාවට ද්‍රෝහී වීමක් වන්නේ ය. මේ යුද්ධය වෙනුවෙන් ජාති භේදයකින් තොරව යුද හමුදාවේ දහස් ගණනක් දිවි දුන්හ. සදාකාලික අබ්බගාතයන් බවට පත් වුහ. මේ රට කැබැලි කිරීමට බලා සිටින යුරෝපීය හෝ ස්කැන්ඩිනේවියානු රටවල් ඒ ජීවිත මිනිස් ජීවිත ලෙස ගණන් නො ගනිති. ඔවුන් මිනිස් ජීවිත ලෙස ගණන් ගන්නේ කොටින්ගේ ජීවිත පමණි. එහෙත් චීනය, රුසියාව වැනි බලවතුන් අපේ රටට සිදු වී ඇති අසාධාරණය තේරුම් ගැනීම බලවත් සහනයකි. චීනයට නැවතත් අපගේ ආචාරය රුසියාවටත් එම ආචාරය හිමිවේවා!
(දිවයින_09/03/24)