Sunday, September 30, 2012

මගේ සිහිනය

2/3ක බලයක් සහිත වර්තමාන ආණ්ඩුව විසින් කළ යුතු ඉතා වැදගත් කාර්යය දෙකක් තිබේ. එකක් පවතින මැතිවරණ ක්‍රමය වෙනස් කිරීමයි. අනෙක බෙදුම්වාදයට සුජාතභාවය සපයන රටට බරක් වී ඇති පළාත් සභා ක්‍රමය අහෝසි කිරීමයි. පළාත් සභා අහෝසි කොට රටේ ඒකීයභාවය ශක්තිමත් කිරීමට නැවත ඉතිහාසය විසින් අපට අවස්ථාවක් ලබා දෙනු ඇතැයි සිතිය නොහැකිය. එහෙත් දේශපාලකයින්ගේ හතර වරිගයට රැකියා සපයන අතිශය ලාභදායි පළාත් සභා කර්මාන්තය එලෙස අහෝසි කිරීමට ඔවුන් කැමති නැත. එහෙයින් අපට අකමැත්තෙන් වුව පළාත් සභා ක්‍රමය ගැන නිතර කතා කරන්නට සිදුවේ. ඒ මේ මොහොතේ එය යථාර්ථය හෙයිනි.

නැඟෙනහිර මැතිවරණය සඳහා ආණ්ඩුව මැනවින් මුහුණ නොදුන් බව අපි මීට පෙර ද කීවෙමු. ශක්තිමත් සන්ධානයක් වෙනුවට එකට ආණ්ඩුවේ කැබිනෙට්ටුවේ ළඟින උන්ම උනුනුන්ට චෝදනා කර ගනිමින් කා කොටා ගනිමින් බෙදුම්වාදී සතුරාට හොඳ පසුබිමක් නිර්මාණය කළේ සන්ධානයයි. දැන් මුස්ලිම් කොංග්‍රස් ශයිලොක්ට මස් රාත්තලම ලැබෙන පරිදි පළාත් සභාව පිහිටුවා ඇමති මණ්ඩලය පත් කොට තිබේ. ඇමති මණ්ඩලයේ මහ ඇමති ඇතුළු තිදෙනෙක් මුස්ලිම්ය. එක් අයෙක් සිංහලය. දෙමළ කිසිවෙක් නැත. ආණ්ඩු පක්ෂයේ සිටින ජනතාව පත් කළ එකම දෙමළ නියෝජිතයා හිටපු මහ ඇමති ශිවනේෂතුරෛයි චන්ද්‍රකාන්තන්ය. සන්ධාන ප්‍රසාද ආසනය සඳහා ද දෙමළ නියෝජිතයෙකු පත් කොට තිබේ.


යුද්ධයේ අමිහිරි මතකයන් තවමත් දෙමළ ජනතාවගේ සිත් තුළ තිබේ. මතවාදය කුමක් වුව ද පසුගිය යුධ සමයේ ඔවුන්ගේ නෑ හිත මිතුරු බොහෝ දෙනා යුද්ධයේ ගොදුරු බවට පත්ව ඇත. ඔවුන් අතට තුවක්කු දී රජය සමඟ සටනට ඔවුන් දක්කන ලද්දේ කොටි ඇතුළු බෙදුම්වාදීන් වුව ද ඔවුන් වෙඩි කා මිය ගියේ ආණ්ඩුවේ හමුදා අතින් හෙයින් වරදකරු රජය යැයි ඔවුන්ට පහසුවෙන් ඒත්තු ගැන්විය හැකිය. යුද්ධයෙන් තුවාල වී ඇති ඔවුන්ගේ ආධ්‍යාත්මය වහා ජාතිවාදී අදහස්වලින් ඔද්දල් කළ හැකිය. ආතුර කළ හැකිය. දෙමළ රාජ්‍ය පක්ෂය මෙවර නැඟෙනහිර ආසන 11ක් ලබා ගැනීම පිටුපස ඇති රහස එයයි. ඔවුන්ට අවශ්‍ය දෙමළ ජනතාව සිංහලයින් සමඟ එකට ජීවත් වීමට අකමැති බව ද මධ්‍යම ආණ්ඩුවට අවනත නැති බව ද ලෝකයට ප්‍රදර්ශනය කොට කොටි ලවා යුද්ධයෙන් දිනාගත නොහැකි වූ ඊළම එක්සත් ජාතීන් ලවා නොමිලේ ම ලබා ගැනීමයි. දෙමළ රාජ්‍ය පක්ෂයේ මේ අදහස ආණ්ඩුව අවබෝධ කරගත් බවක් නොපෙනේ. ඔවුන්ගේ පටු අරමුණවලට සරිලන පළාත් සභාවක් නැඟෙනහිර පිහිටුවීමෙන් එය සනාථ වේ.

ආණ්ඩුව නැඟෙනහිර සිංහල දෙමළ මුස්ලිම් සියලු ජාතීන්ගේ ඡන්ද ලැබූ බව සත්‍යයකි. එහෙත් බොහෝ දෙමළ පිරිසක් දෙමළ රාජ්‍ය පක්ෂය කෙරෙහි තව දුරටත් විශ්වාසය තබා තිබේ. ගිය වර දෙමළ මහ ඇමතිවරයෙක් පාලනය කළ පළාත් සභාවේ මෙවර කිසිදු දෙමළ ඇමතිවරයෙක් නොමැතිවීම අප රටක් ලෙස ලද පරාජයක් බව මගේ හැඟීමයි. එමෙන්ම එය බෙදුම්වාදයේ ජයග්‍රහණයකි. තමන්ගේ ජාතියේ නියෝජනයක් නොමැති පාලනය දෙමළ අය තව තවත් මධ්‍ය කේන්ද්‍රයෙන් ඈතට තල්ලු කරනු ඇත. එය අනෙකෙකු විසින් තමන් පාලනය කරන්නේය යන හැඟීම පහසුවෙන් ඇති කළ හැකි තතත්ත්වකි. එය ඔවුන්ගේ අභිමාණය පිළිබඳ මානසික ප්‍රශ්නයක් ද වනු ඇත.

සැබවින් ම පළාත් සභාවේ ඇමති මණ්ඩලය පත් කළ යුතුව තිබුණේ සන්ධානයට ඡන්ද දුන් පදනම අනුව නොව මේ මොහොතට අවශ්‍ය සමාජ දේශපාලන උපක්‍රමවලට සරිලන අයුරිනි. නිදසුනක් ලෙස ඇමති මණ්ඩලය තුළ ප්‍රබල අමාත්‍යංශ කිහිපයක් දරන දෙමළ ඇමතිවරයෙක් සිටියේ නම් අදාළ ඇමති මණ්ඩලය ලෝකය හමුවේ වඩා ප්‍රබල එකක් වනු ඇත. එනම් දෙමළ රාජ්‍ය පක්ෂය දිනූ ආසනවල දීප්තිය අඩු වනු ඇත. එම පාලනය තමන්ගේ පාලනයක් නොවේ යැයි ආණ්ඩුවට ඡන්දය නොදුන් දෙමළ ජනතාවට වුව පහසුවෙන් සිතිය නොහැකි වනු ඇත. දැන් සිදුව ඇත්තේ සිංහල සහ මුස්ලිම් ඇමති මණ්ඩලයක් නැඟෙනහිර පාලනය කරන බව ද දෙමළ නියෝජිතයින් විපක්ෂය බව ද ඉතා හොඳින් ලෝකයට පෙනෙන්නට සැලැස්වීමය. මේ වනාහි බෙදුම්වාදීන්ගේ මනදොළ පුරවාලන තත්ත්වයකි. දෙමළ ජනතාව බෙදුම්වාදීන්ට පාවදීමකි.

දෙමළ ජනතාව නැවත දිනා ගැනීම සඳහා යටිතල පහසුකම් ගොඩනැඟීම මෙන් ම ඔවුන්ගේ හදවත් සමඟ සියුම් සංවේදී ගනුදෙනුවක් ආරම්භ කිරීම ද වැදගත්ය. ඇතැම් විට රුපියල් මිලියන ගණනක් වියදම් කොට දිනාගත නොහැකි ජනතා මතයක් ඔවුන්ගේ හදවත් හඳුනා ගෙන කරනු ලබන ඉතා සුළු දෙයකින් දිනාගත හැකිය. වසර 30ක් පමණ ෆැසිස්ට්වාදය යටතේ ජීවත්වූ දෙමළ ජනතාව නැවත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය මත විශ්වාසය තැබීම ම අප රටක් ලෙස ලද ජයග්‍රහණයක් බව අමතක කළ යුතු නැත. එහෙයින් එම ජයග්‍රහණය සමස්ත රටේ ජයග්‍රහණයක් බවට පත් කිරීමට කටයුතු කිරීම සැමගේ වගකීමයි. කෙසේ වුව ද සන්ධානය සිය ප්‍රසාද ආසනය සඳහා දෙමළ නියෝජිතයෙකු පත් කිරීම අපි අගය කරමු.

දෙමළ ජනතාවට තව තවත් පාලන කටයුතු හා සම්බන්ධ කර ගනිමින් එය ඔවුන්ගේම නියෝජිතයින්ගේ පාලනයක් බව සිතන තැනට යාමට දෙමළ ජනතාවට උදව් කළ යුතුය. උතුරු නැඟෙනහිරින් උගත් බුද්ධිමත් සියලු ආකාරයේ බෙදුම්වාදයන් ප්‍රතික්ෂේප කරන තරුණ පිරිසක් නිර්මාණය කර ගැනීම අද රට හමුවේ ඇති ජයගත යුතු ප්‍රධාන අභියෝගයකි. එවන් පිරිසක් නිර්මාණය කොට ඔවුන් රාජ්‍ය පාලන කටයුතුවලට සම්බන්ධ කරගත යුතුය. ඔවුන්ට රජයේ ප්‍රධාන වගකීම් ලබාදිය යුතුය. කොටින් ම අනාගතයේ මේ රටේ දෙමළ කතා නායකවරු, ඇමතිවරු, අගමැතිවරු පමණක් නොව ජනාධිපතිවරු ද බිහිවිය යුතුය. මා දැන් දිවා රෑ දකින සිහිනය එයයි. බෙදුම්වාදයට සදාතන විසඳුම ද එයයි.   

Thursday, September 27, 2012

පිල්ලේයාන්ට ජනාධිපති උපදේශක තනතුරකට නුසුදුසු ඇයි?

ශිවනේෂතුරෛයි චන්ද්‍රකාන්තන්ට ජනාධිපති උපදේශක තනතුරක් දීම පක්ෂ විපක්ෂ බොහෝ දෙනාගේ සරදමට හේතුවක් වී ඇත. ආණ්ඩු විරෝධීහු සහ රාජ්‍ය විරෝධීහු එලිපිට එය විවේචනය කළහ. කාටුන් ඇන්දෝය. ආණ්ඩු පාක්ෂිකයෝ ද ඊට හූ මිටි තබමින් එම විවේචන අනුමත කළහ. ඒ අර්ථයෙන් ගත් කල රටේ පක්ෂ විපක්ෂ බහුතරයකගේ අදහස ඔහු එම තනතුරට නුසුදුසු බවය. ඇත්ත. මේ වන විට ජනාධිපති උපදේශක තනතුර දේශපාලන අරමුණු මුදුන්පත් කර ගැනීමට භාවිත කරන වෛශ්‍යයාවක් බව රට ම දන්නා රහසකි. පැරදී තනතුරු අහිමි වූ දේශපාලඥයින්ට, විවිධ අසාධාරණයන්ට ලක්වූ පාක්ෂිකයින්ට, තමන්ට උදව් කළ හිතවතුන්ට කෘතගුණ සලකන්නේ ජනාධිපති උපදේශක තනතුරක් ලබා දීමෙනි. ඒ තනතුර සමඟ නිවසක් ද වාහනයක් ද රු. 50 000ක පමණ දීමනාවක් ද ලැබෙන බව අසා ඇත්තෙමි. පිටකොටුවේ කීර තම්පලා විකුණන ආත්තම්මා දවල්ට කුස ගිනි නිවා ගන්නා පාන් කෑල්ලේ සිට ගසන බදු මුදලින් මෙලෙස පිරිසක් නඩත්තු කිරීම අලුත් දෙයක් නොවේ. එම පිරිසට අලුතින් එක් වන අයට ප්‍රබල විරෝධතාවක් මතු වූ අවස්ථාවක් ද අප දැක නැත.



එසේ නම් හිටපු මහ ඇමති ශිවනේෂතුරෛයි නැඟෙනහිර පළාත් සංවර්ධනය පිළිබඳ ජනාධිපති උපදේශක තනතුරට පත් කළ අවස්ථාවේ එය අමුතු සරදමක් වූයේ කෙසේ ද? ඊට හේතු කිහිපයක් බලපා ඇති බව පෙනේ. ශිවනේෂතුරෛයි කොටි සංවිධානයට ළමා සොල්දාදුවෙකු ලෙස එක් වූ අයෙකි. එහි අරුත ඔහුට නිසි ලෙස සිය අධ්‍යාපන කටයුතු සම්පූර්ණ කළ නොහැකි වු බවය. එහෙයින් ඔහු නැඟෙනහිර හිටපු මහ ඇමති වුව ද නූගතෙකු බව බොහෝ පක්ෂ විපක්ෂ පිරිස්වල අදහසයි. ඉගනීම යනු පාසැල් ගොස් සාක්ෂරතාව ලැබීම, විවිධ සහතික ලැබීම සහ විශ්වවිද්‍යාලවලට පැමිණ උපාධි ලැබීම යැයි සිතන මේ දූපතේ මිනිසුන්ගෙන් ඉන් එහා යමක් බලාපොරොත්තු විය නොහැකිය. අනෙක් අතට විවිධ මාධ්‍ය ඔස්සේ සමාජ මත ගොඩ නඟන රාජ්‍ය විරෝධීන් ද ආණ්ඩු  වීරෝධීන් ද ඊට එරෙහි වන්නේ ශිවනේෂතුරෛයි ත්‍රස්තවාදය ප්‍රතික්‍ෂේප කරමින් රජයට සම්බන්ධ වූ පුද්ගලයෙකු වීම නිසාය. කොටි වෙනුවෙන් තවමත් කඳුළු සලන මොවුන් කරුණා අම්මාන් කෙරෙහි දක්වන්නේ ද මේ ප්‍රතිචාරයයි. බෙදුම්වාදය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින මොවුන් කරුණා, ශිවනේෂතුරෛයි දෙපළ දකින්නේ සටන පාව දුන් ද්‍රෝහීන් ලෙසය. අනෙක් අතට පක්ෂ විපක්ෂ බිම් මට්ටමේ සාමාජිකයෝ තමන් දෙමළ ජනතාවට වඩා ශ්‍රේෂ්ඨ යැයි විශ්වාස කරති. ඉතින් දෙමළෙකුට ජනාධිපති උපදේශකකමක් දීම ඔවුන්ට කරන ලද අවනම්බුවකි. අවශ්‍ය වෙලාවට ජාතිවාදය සිය බලය වෙනුවෙන් භාවිත කරන විවිධ පක්ෂවල එහෙයියන් බවට පත්ව ඇති නූගතුන්ගෙන් ද ඊට එහා යමක් බලාපොරොත්තු විය නොහැකිය.

මිනිසෙකු තමන් ලබා ඇති සහතික උපාධිවලින් උගතෙකු වන්නේ නැත. සාක්ෂරතාව ලබා පොතපත කියවා දැනුම ලැබීම යනු ඉගනීමට ඇති එකම ක්‍රමය නොව එක් ක්‍රමයක් පමණි. අපේ රටේ අධ්‍යාපනය ලබා දෙන්නේ විවිධ රාජ්‍ය සහ පෞද්ගලික ආයතනවලට ලිපිකරුවන් බෝ කිරීමටය. විවිධ විෂය මාලා කටපාඩම් කර ඒවා උත්තර පත්තරවල වැමෑරීම වෙනුවෙන් සහතික ලබා දී අගතුන් බව සහතික කළ උගතුන්ට වඩා මේ පරිසරයේ ජීවත්වීමෙන් විවිධ අත්දැකීම්වලට මුහුණ දෙමින් ඒ ඔස්සේ පන්නරය ලැබූ ජීවිත තක්සලාවෙන් උගත් මිනිසා පාසැල් නොගිය ද අර පෙර කී උගතාට වඩා උගතෙකියි මම සිතමි. ඔහු උගතෙක් වන අතර සිය දැනුම පිළිබඳ අවබෝධයෙන් සිටින හෙයින් ප්‍රාඥයෙක් ද වෙයි. එහෙත් පොතේ උගතා හැමදාම උගතෙක් පමණි. ඔහුට සිය විෂය පිළිබඳ දැනුම මිස ලෝකය පිළිබඳ අවබෝධයක් නැත. එහෙයින් සාක්ෂරතාව හෝ ලැබූ සහතික උගත්කම මැනීමෙහිලා ඉතා අසාර්ථක මිනුම් දඬු වේ. යමෙක් ජයග්‍රහණයේ දී නොව පරාජයේ හමුවේ හැසිරෙන ආකාරයෙන් ඔහුගේ උගත්කමත් බුද්ධිමත්කමත් මැනිය හැකි වෙතැයි මම සිතමි.

මේ දූපතේ මැතිවරණයකින් පැරදුනු කිසිදු දේශපාලන පක්ෂයක් සිය පරාජය පිළිගන්නේ නැත. ඡන්ද ප්‍රතිඵල පැමිණි විගස පවසන්නේ මේ මැතිවරණය අන්ත දූෂිත බවය. මැතිවරණ කොල්ලයක් බවය. කොම්පියුටර් ජිල්මාට් බවය. ජනතාව සමඟ පාරට බහින බවය. තම මනාප සොරා ගෙන ඇති හෙයින් නැවත ඒවා ගණන් කළ යුතු බවය. නැවත මැතිවරණය පැවැත්විය යුතු බවය. තමන්ට ජනතා මනාපය අඩු වුව ද මැරෙන තුරු තමන් මහ ඇමති විය යුතු බවය. වෙන මහ ඇමතියෙකු යටතේ තමන්ට එහි මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස වාඩි විය නොහැකි බවය. ඒ අනුව ජයග්‍රහණය මෙන් ම තනතුරු ද මේ රටේ දේශපාලකයෝ සිය පරවේණියක් බව සිතති.

එහෙත් ශිවනේෂතුරෛයි සන්ධාන මනාප ලැයිස්තුවේ ප්‍රථමයා මෙන් ම බොහෝ දෙනා විශ්වාස කළ පරිදි ඔහු ඊළඟ මහ ඇමති අපේක්ෂකයා ද වුව ද මහ ඇමති තනතුර ඉල්ලුවේ නැත. ඇමති තනතුරු ද ප්‍රතික්ෂේප කළේ ය. තමන් පාලක පක්ෂයට සහාය දෙන බව ද පසුපසින් සිට නැඟෙනහිර සංවර්ධනය වෙනුවෙන් සිය යුතුකම ඉටු කරන බව ද කීවේය. තමන් ජනාධිපති උපදෙශක තනතුරට පෞද්ගලිකව කැමති නැති බව ද ආරක්ෂාව පිළිබඳ ප්‍රශ්න නිසා එය බාර ගත් බව ද කීවේය. සිය මහ ඇමති ධූරය අහිමි වීම පිළිබඳ දුක නැද්දැයි විමසූ විට ඔහු කීවේ තමන් මහජන මතයට ගරු කරන බවත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය එය බවත්ය. මැතිවරණයේ සිය ප්‍රතිවාදීන් වූ මුස්ලිම් කොංග්‍රසය සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කරන බව කීවේය. එසේ බලන කල ලංකාවේ සිටින බොහෝ උගත් යැයි තමන් සිතා සිටින දේශපාලකයින් සේ ම විවිධ පක්ෂවල අනුගාමිකයින් ද ශිවනේෂතුරෛයි චන්ද්‍රකාන්තන්ගෙන් ටියුෂන් ගතයුතුය.

TNA සංවිධානය දෙමළ ජනතාවගේ හදවත්වල නැවත ජාතිවාදය අවුලමින් ඊළම සඳහා යාමේ අවසාන අවස්ථාව මෙය බව පවසමින් නැඟෙනහිර ජනතාව මධ්‍යම ආණ්ඩුවේ බලය ප්‍රතික්ෂේප කරන බව ද ස්වයං නිර්ණය අයිතිය සඳහා සටන් කරන බව ද සිය ඡන්දවලින් ලෝකයට පෙන්වන්න යැයි කියා සිටියේය. TNA සංවිධානය නැඟෙනහිර දෙමළ ජාතිවාදය වපුරමින් ගෙන ගිය මැතිවරණ ව්‍යාපාරය ද ඔහුගේ විවේචනයට ලක් විය. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට පිවිස වසර කිහිපයක් තුළ මෙවන් පරිණත හැසිරීමක් ප්‍රකට කළ ශිවනේෂතුරෛයි ජනාධිපති උපදේශක වැනි විකට තනතුරකට නොව රටේ වගකිව යුතු ඇමති තනතුරකට පත් කළ යුතු බව මගේ අදහසයි. ඒ ඔස්සේ අපේ සහෝදර දෙමළ ජනතාවට සහ ලෝකයට ප්‍රබල පණිවිඩයක් ලබා දිය හැකිය.    

Monday, September 24, 2012

වඳින්නම් සර් කනක් ඇහිලා යන්න දෙන්න . . .

අපේ රටේ බහුතරයක් ජනතාව පෞද්ගලික වාහනයක් භාවිත කිරීමට තරම් ආර්ථික මට්ටමකට නොමැත. ඇතැමුන්ට වාහන ගතහැකි වුව ද ඉන්ධන වියදම දරාගත නොහැකිය. එහෙයින් බොහෝ දෙනා පොදු ප්‍රවාහන සේවා එනම් බස් දුම්රිය භාවිත කරති. මේ සේවා භාවිත කරන අයට මුහුණ පෑමට සිදුවන අප්‍රසන්න අත්දැකීම් බොහෝය. ඒ අතරින් එකක් නම් නිදහසේ කන්දොස්කිරියාවක් නොමැතිව ගමනාන්තයට යාමට ඇති නොහැකියාවයි. ඒ ලංකාවේ සියලු ම පෞද්ගලික බස්වල අති දැවැන්ත ස්පීකර් පද්ධති නිසාය. බස්වලට බෆල් නොව බෆල්වලට බස් සවි කර ඇතැයි කිව යුතු තරම් දැවැන්ත ශබ්ද විකාශන යන්ත්‍ර ඒවාට සවි කර තිබේ.

මේ දූපතේ සංගීතය යනු ගීතයයි. ඉන් එහා සංගීතයක් විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්ය මහාචාර්යවරු වුව දන්නේ නැත. ගුත්තිලය සැළලිහිණිය ලියූ පරපුරෙන් පැවත එන මහ සඟරුවන ද දන්නා සංගීතය ගීතයයි. ඉතින් අවම අධ්‍යාපන මට්ටමක් සහිත බස් රියදුරන් සහ කොන්දොස්තරවරුන්ගේ රසඥතාව පිළිබඳ කවර කතා ද? ඔවුහු සිය රස වින්දනයට ගැලපෙන ගීත මේ ශබ්ද විකාශන යන්ත්‍ර ඔස්සේ විකාසනය කරන්නේ බස් රියේ සිටින අයට පමණක් නොව පාරේ ගමන් කරන අයට ද මඟ දෙපස ගම්වල සිටින අයට ද ඇසෙන පරිදිය. බස්වල යන බොහෝ මගීන් මුහුණ දෙන අතිශය අප්‍රසන්න අත්දැකීමකි මෙය.

මේ රටේ සිටින බස් රථ සේවකයින් ප්‍රබුද්ධ රසිකයින් කිරීමට යාමට අපට අවශ්‍ය නැත. ඔවුන්ට වඩා හොඳ නිර්මාණ අසන්නැයි කීමට ද අපට අවශ්‍ය නැත. එසේ කිවහොත් එය ඔවුන්ගේ අයිතීන් උල්ලංඝණය කිරීම කැයි මේ සුජාත ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටේ කිසිවෙකු කීමට ද ඉඩ තිබේ. එය ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික අයිතිය කැයි පිළිගැනීමට අප සුදානම්ය. ඔවුන්ගේ නිදහසට බාධා කිරීමට ද අපට අවශ්‍ය නැත. එහෙත් ඔවුන්ගේ නිදහස අනෙකාගේ නිදහසට බාධා කිරීමට තරම් අසීමාන්තික එකක් විය යුතු නැත. එය වරක් එක්තරා දේශපාලන චින්තකයෙකු කී පරිදි ඔබේ කුඩ කරකැවීමේ අයිතිය අනෙකාගේ නාසය ළඟින් කෙළවර වේ.

එහෙයින් අප ඉල්ලා සිටන්නේ වහාම සියලු ම පොදු ප්‍රවාහන සේවාවල සීඩී, කැසට් වාදන යන්ත්‍ර භාවිතය තහනම් කළ යුතු බවය. මගීන් වන අපට හිරිහැරයක් හෙයින් එය තමනම් කරන්නැයි ඉල්ලා සිටීමට අපට අයිතියක් තිබේ. අද බස් මගීන් සියලු දෙනා සතුව ජංගම දුරකතන තිබේ. ඒවායේ අවශ්‍ය නම් ගීත ඇසීමේ පහසුකම් තිබේ. එහෙයින් ගීත ඇසීමට කැමති අයට ඒවා භාවිත කිරීමේ හැකියාව තිබේ. රියදුරු මහතාට කොන්දොස්තර මහතාට ද අවශ්‍ය නම් එම ක්‍රමය භාවිත කළ හැකිය. එසේ කිරීම තුළින් සියලු දෙනාට ලැබෙන්නේ සහනයකි. එහෙයින් සියලු පොදු ප්‍රවාහන සේවාවලින් මේ ශබ්ද විකාශන යන්ත්‍ර ඉවත් කිරීම අතවශ්‍ය වෙයි. නියමිත ගාස්තුව ගෙවා ඉතා ම අප්‍රසන්න අත්දැකීම් විඳිමින් යනෙන මගීන්ට දෙතිස් වධ දිය යුතු නොවේ. එහෙයින් මේ පිළිබඳ මාර්ගස්ථ මගී ප්‍රවාහන අධිකාරීයේ බලධාරීන්ගේ ද එම බස් රථ සංගමයේ සභාපතිතුමා වන ගැමුණු විජේරත්න මහතාගේ ද අවධානය වහා යොමු වේවායි පතමු.

Wednesday, September 19, 2012

මාලකට මල් මිටක් . . . 2

කොළඹ හෝටලයක රථ ගාලේ වැටී තිබී අසුලා ගත් රිවෝල්වරයක් සහ ජංගම දුරකථනයක් ඇමති මර්වින් සිල්වා මහතාගේ පෞද්ගලික ලේකම්තුමා ද පුතා ද වන මාලක සිල්වා මහතාගේ රියදුරු මහතා විසින් පොලිසියට ගෙනැවිත් භාර දී තිබේ. ඒවා හමුදා බුද්ධි අංශ නිලධාරියෙකුට අයත් බව පසුව වාර්තා විය. මේ සද්කාර්ය එම රියදුරා විසින් කරන ලද්දේ ඔහුගේ හාම්පුතාගේ මඟ පෙන්වීම අනුව බව කිවයුතු නොවේ. එහෙයින් අපි මාලක සිල්වා මහතාට අපේ ප්‍රණාමය පුද කරමු.

වාර්තා වී ඇති අන්දමට එම හෝටලයෙහි රාජකාරී කරමින් සිටි බුද්ධි අංශ නිලධාරීයෙකු හිටි හැටියේ රෝගාතුරුව රෝහල්ගත කර තිබේ. ඊට හේතුව හිමිදිරියේ සීතල දරා ගැනීමට නොහැකි වීමෙ යැයි කලින් වාර්තා වී තිබිණි. මේ දිනවල කොළඹ උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක ඍණ 2-3 බැවින් අපි ද එය විශ්වාස කළෙමු. එහෙත් සිදුව ඇත්තේ අනෙකකි. නැඟෙනහිර මැතිවරණය දිනවීම වෙනුවෙන් දිවා රෑ වෙහෙසුණු මාලක මහතා ඒ කටයුතු අහවර කර ගෙදර යන අතර බෙලිමල් උගුරක් බී පවස නිවා ගැනීමට අදාළ හෝටලයට ගොඩ වී තිබේ.

ඒ අවස්ථාවේ හොඳට ම සූර් වී සිටි හමුදා නිලධාරියා අහිංසක මාලක ඇතුළු පිරිසට හොඳට ම පහර දී තිබේ. එසේ පහර දුන්නා මදිවාට බොරුවට ඔහුම රෝහල්ගත වී දැඩි සත්කාර ඒකකයේ ගිමන් හැර ඔවුන්ගේ කීර්ති නාමයට ද කැළල් කළේය. කිසිදා කිසිවෙකුට හිත රිදෙන්න වචනයක් හෝ කතා නොකරන මාලකට එල්ල වූ චෝදනාව හමුවේ රටේ ජනතාව ප්‍රකෝප විය. කෝපය දරාගත නොහැකිව හැරමිටියෙන් ඇණ රූපවාහිනිය නිමා දැමූ ආතා 'මුන් වගේ වල් බල්ලෝ මුන්නේශ්වරම් කෝවිලේ උල තියන්න ඕන' යැයි කියා ගිගිරු ශබ්දයට පාරට පැන විදුලි වේගයෙන් පලා ගිය අපේ ටොමියා තාම ගෙදර ආවේ නැත.

කොටි ත්‍රස්තවාදය පරදා රට එක්සේසත් කළ රණවිරුවෙකුට අයත් එම උපකරණ මෙලෙස නැවත භාරදීම තුළින්ම මාලක සිල්වා මහතා ජාතික වීර සම්මානයක් සඳහා සිය නම නිර්දේශ කර ගැනීමට තරම් වටිනා ක්‍රියාවක් සිදු කොට තිබේ. සූර්වී සිටි හමුදා නිලධාරියා තමාට පහර දුන්න ද ඔහු පෙරළා පහර නොදුන්නේ රට වෙනුවෙන් රණවිරුවන් කළ සේවය සිහිපත් වීම නිසා විය යුතුය. තමන් ද දුටුගැමුණු පරපුරෙන් පැවත එන බව ඔහුට සිහිපත් වූවා නිසැකය.

මේ රටේ සාමාන්‍ය ජනතාවගේ පුතුන් හා සසඳන විට මාලක සිල්වා මහතා බෝධිසත්වයෙකු බව අප කීවේ වරක් දෙවරක් නොවේ. වෙන ඇමතියෙකුගේ පාදඩ පුතෙකුට, කුඩුකාරයෙකුට මේ රිවෝල්වරය බිම වැටී තිබී හමු වී නම් කුමක් කරනු ඇද්ද? එය මෙලෙස නැවත පොලිසියට භාරදේවි ද? අප වැනි කෙලෙස් සහිත එකෙකුට එය අසු වුණා නම් එය පාතාලයට විකුණා කීයක් හෝ සොයා ගනු මිස මෙලෙස තමාට පෑදුණු වාසනාවට පයින් ගසයිද? එසේ සිතන කල මාලක අපේ කාලයේ සැමට ආදර්ශයක් විය යුතු චරිතයකි. කපිල වස්තු ධාතුන් වහන්සේ වුව තැනින් තැනට වැඩම කරවීමට නාමල්ට වඩා මාලක සුදුසු බව අපේ කිරි ආතා කීවේ මාලක තම පියාණන් වහන්සේ සමඟ කැලණි විහාරයට ගොස් කපිල වස්තු ධාතුන් වහන්සේලා වන්දනාමාන කරනු දැක සර්දාවෙන් සාදුකාර දෙන අතරය. 

අපේ කිරි ආතා නම් කියන්නේ මෙවන් උතුම් පුතුන් හැදූ මව්පියන් ජනතාව නිරන්තරයෙන් සිහිකළ යුතු බවය. උන්දෑගේ මව්පියන් පමණක් නොව අත්තා, මුත්තා, කිරිකිත්තා දක්වා නෑ පරපුර උදේ සවස සිහිපත් කළ යුතුය. දරුවන් පිළිබඳ සිහින මවන අඹු සැමියන් ද මෙවන් පුතුන් පතා නින්දට යාමම මැනවි. හෙට අනාගතය භාර ගන්නට සිටින කුඩා දරුවන් ද මාලක අයියා ආදර්ශයට ගතයුතුය. උදේ හවස පන්සිල් ගන්නා රටක අදත්තාධානය හෙවත් තමන් සතු නොවන දේ නොගැනීම කෙතරම් අගේ කළ යුතු ක්‍රියාවක් ද?



කෙසේ වුවද මාලක කළ සද්ක්‍රියාව යටපත් කොට එතුමාටත් එතුමාගේ පියතුමාටත් නින්දා අවලාද නැඟීම සඳහා ද ඔවුන්ගේ කීර්ති නාමය පළුදු කිරීම සඳහා ද හෝටලයේ කැමරා පද්ධතියට ව්‍යාජ වීඩියෝ පටයක් ඇතුළු කර තිබේ. ඉරිසියාකාර කුහකයින්ගේ එවැනි ලනු අපේ ජනාධිපතිතුමා නොකනු ඇති බව කාට නැතත් මට නම් විශ්වාසය. කැලණියේ අපේ හාමුදුරුවන් ද මෙවැනි බොරුවලින් රැවටිය නොහැකි බව අපි දනිමු. උපන්දා සිට කරපු පව් නැත වරක් වැන්දොත් කැලණියේ කියන්නේ නිකන් කට කහනවාට නොවේ.

අනෙක් අතට එදා ප්‍රභාකරන් ඉදිරියට බිය නැතිව ගිය රණවිරුවන් මෙවැනි තත්ත්වයට පත්වීම පිළිබඳ අපි කනගාටු වන්නෙමු. බොරුවට වැඩි ආයුෂ නැති බව නැවත වරක් පසක් කරමින් ඔහු දැන් ඇත්ත කියන්නට පටන් ගෙන තිබේ. මාලක ඔහුට ගැහුවේ නැත. එය අමූලික බොරුවකි. එතුමාගේ පියා සමෘර්ධි නිලධාරියා ගස් බැන්දේ නැත. ඇමතිතුමාගේ කරුණු පැහැදිලි කිරීම අසා තමාගේ වරද අවබෝධ කරගත් ඔහු තමන්ම ලනුවක් ගෙන ගසට තබා බැඳගත් අයුරු දුටු අය ද කැලණියේ සිටිති. ඇමතිතුමා ඇවිත් ලනුව ලිහා දමා ඔහු නිදහස් කළා පමණි. මේ එහෙව් ඇමතිතුමාගේ පුතු බව ජනතාවට අමතක නැත.

මේ සිද්ධියෙන් ආණ්ඩුව සහ ඉහළ හමුදා නිලධාරීන් උගත යුතු පාඩමක් තිබේ. සූර්වී හොටෙල්වලට රිංගන හමුදා නිලධාරීන්ට ආයුධ ලබා නොදිය යුතුය. වැරදිලාවත් සිහිවිකල් වූ ඔහු අතින් එදා රිවෝල්වරය පත්තු වී නම් රටට අහිමි වන්නේ කැලණියේ අනාගතය පමණක් නොව රටේ අනාගතය ම නොවෙද? එසේ වී නම් අනේ අපට කාගේ සරණක්ද? එහෙයින් මේ නිලධාරියාට එරෙහිව විනය පරීක්ෂණයක් පවත්වා උපරිම දඬුවම් දීම හමුදාපතිතුමාගේ වගකීමය. මොහු 2009 මැතිවරණයේදී ෆොන්සේකාට උදව් කළ ජාතිද්‍රෝහියෙක් දැයි සොයා බැලිය යුතුය. කිසියම් අල්ලස් කොමිස් නඩුවකට මොහුගේ ගෙදර බල්ලාවත් පැටලී ඇත්දැයි සොයා බැලිය යුතුය. ඒවා ජනතාවට හෙලි කිරීම ස්වාධීන රූපවාහිනියේ වගකීමයි.

දැන් ගිය දේ ගියාවේ. අපේ ඇමතිවරුන්ගේ පුතුන් ඉන්නේ දෙකයි පහේ හමුදාකාරයින්ගෙන් ගුටි කෑමට නොවේ. එහෙයින් ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව තහවුරු කිරීම ජනාධිපතිතුමාගේ වගකීමයි. නැවත වරක් මාලකගේ සද්ක්‍රියාව අගය කරමින් ඔහුට මල් පිටක් පුදන අතර ඔහුගේ ආදරණීය දෙමාපියන් යළි යළිත් සිහිපත් කරමින් මේ සටහනට මෙලෙස තිත තබමු. 

Wednesday, September 12, 2012

මාලකට මල් මිටක් . . .

කොළඹ හෝටලයක රථ ගාලේ වැටී තිබී අසුලා ගත් රිවෝල්වරයක් සහ ජංගම දුරකථනයක් ඇමති මර්වින් සිල්වා මහතාගේ පෞද්ගලික ලේකම් ද පුතා ද වන මාලක සිල්වා මහතාගේ රියදුරු මහතා විසින් පොලිසියට ගෙනැවිත් භාර දී තිබේ. මේ සද්කාර්ය එම රියදුරා විසින් කරන ලද්දේ ඔහුගේ හාම්පුතාගේ මඟ පෙන්වීම අනුව බව කිවයුතු නොවේ. එහෙයින් අපි මාලක සිල්වා මහතාට අපේ ප්‍රණාමය පුද කරමු.

මේ රටේ සාමාන්‍ය ජනතාවගේ පුතුන් හා සසඳන විට මාලක සිල්වා මහතා බෝධිසත්වයෙකි. නිදසුනක් ලෙස වෙන ඇමතියෙකුගේ පාදඩ පුතෙකුට මේ රිවෝල්වරය බිම වැටී තිබී හමු වී නම් කුමක් කරනු ඇද්ද? එය මෙලෙස නැවත පොලිසියට භාරදේවි ද? අප වැනි කෙලෙස් සහිත එකෙකුට එය අසු වුණා නම් කාට හරි විකුණා කීයක් හෝ සොයා ගනු මිස මෙලෙස තමාට පෑදුණු වාසනාවට පයින් ගසයිද? එසේ සිතන කල මාලක අපේ කාලයේ සැමට ආදර්ශයක් විය යුතු චරිතයකි. කපිල වස්තු ධාතුන් වහන්සේ වුව තැනින් තැනට වැඩම කරවීමට නාමල්ට වඩා මාලක සුදුසු බව මෙමගින් සනාථ වී තිබේ.

මෙවන් උතුම් පුතුන් හැදූ මව්පියන් රටේත් ජනතාවගේත් නිරන්තර සිහිකිරීමට ලක්වීම වැදගත්ය. මා සිතන පරිදි ඔහුගේ මව්පියන් පමණක් නොව අත්තා, මුත්තා, කිරිකිත්තා දක්වා නෑ පරපුර උදේ සවස සිහිපත් කළ යුතුය. දරුවන් පිළිබඳ සිහින මවන අඹු සැමියන් ද මෙවන් පුතුන් පතා නින්දට යාමම මැනවි. හෙට අනාගතය භාර ගන්නට සිටින කුඩා දරුවන් ද මාලක අයියා ආදර්ශයට ගතයුතුය. උදේ හවස පන්සිල් ගන්නා රටක අදත්තාධානය හෙවත් තමන් සතු නොවන දේ නොගැනීම කෙතරම් අගේ කළ යුතු ක්‍රියාවක් ද? 

වාර්තා වී ඇති අන්දමට එම හෝටලයෙහි රාජකාරී කරමින් සිටි බුද්ධි අංශ නිලධාරීයෙකු හිටි හැටියේ රෝගාතුරුව රෝහල්ගත කර තිබේ. ඊට හේතුව හිමිදිරියේ සීතල දරා ගැනීමට නොහැකි වීමය. මේ දිනවල කොළඹ උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක ඍණ 2-3 බැවින් එය සිදුවිය හැක්කකි. අදාළ රිවෝල්වරය සහ ජංගම දුරකථනය ඔහුට අයත් ය. කොටි ත්‍රස්තවාදය පරදා රට එක්සේසත් කළ රණවිරුවෙකුට අයත් එම උපකරණ මෙලෙස නැවත භාරදීම තුළින්ම මාලක සිල්වා මහතා ජාතික වීර සම්මානයක් සඳහා සිය නම නිර්දේශ කර ගැනීමට තරම් වටිනා ක්‍රියාවක් කළ බව මගේ අවංක හැඟීමයි.

කෙසේ වුවද මාලක සිල්වා කළ සද්ක්‍රියාව යටපත් කොට එතුමාටත් එතුමාගේ පියතුමාටත් නින්දා අවලාද නැඟීම සඳහා ද ඔවුන්ගේ කීර්ති නාමය පළුදු කිරීම සඳහා ද හෝටලයේ කැමරා පද්ධතියට ව්‍යාජ වීඩියෝ පටයක් ඇතුළු කර තිබේ. ඉරිසියාකාර කුහකයින්ගේ එවැනි ලනු අපේ ජනාධිපතිතුමා නොකනු ඇති බව කාට නැතත් මට නම් විශ්වාසය. කැලණියේ අපේ හාමුදරුවන් ද මෙවැනි බොරුවලින් රැවටිය නොහැකි බව අපි දනිමු. මාලකගේ සද්ක්‍රියාව අගය කරමින් ඔහුට මල් පිටක් පුදන අතර ඔහුගේ ආදරණීය දෙමාපියන් නැවත වරක් සිහිපත් කරමින් මේ සටහනට මෙලෙස තිත තබමු. 

Tuesday, September 11, 2012

නැඟෙනහිර පාවාදීම !

අතීසාරයට අමුඩය ගසනවා යන්නෙහි තේරුම යමක් පාලනය කිරීමට නිශ්ඵල ප්‍රයත්නයක් දැරීම යැයි අපට දළ වශයෙන් කිව හැකිය. ඉන්දියාව කිරි පොවා ඇති දැඩි කොට උතුරු නැගෙනහිර මුදාහළ ත්‍රස්තවාදය සමනය කිරීමට ඔවුන් විසින් ම අප මත බලෙන් පැටවූ පලාත් සභා ක්‍රමය ද එවැන්නකි. සුදු අලියෙකි. ඉතාම අවාසිදායක පිටියක ක්‍රිඩා කළ ද සබරගමුව, උතුරු මැද සහ නැඟෙනහිර පලාත් සභා තුනෙහි ඡන්දය  අවසන් වූයේ ආණ්ඩුව සිය 10 වැනි ජයග්‍රහණය ලබා දෙමිනි. මෙහිදී වඩා වැදගත් වන්නේ නැඟෙනහිර මැතිවරණය බැවින් ඒ පිළිබඳ මගේ අදහස ලියා තැබීම මේ ලිපියේ අරමුණය.

නැඟෙනහිර මැතිවරණය වැදගත් වන්නේ එය පලාත් සභා මැතිවරණයකට වඩා නැඟෙනහිර ජනතා මතය රටට විශේෂයෙන් බටහිරට ලබා දෙන පණිවිඩය නිසා ය. එහෙයින් ම බොහෝ දෙනාගේ අවධානය යොමුව තිබුණේ ද නැඟෙනහිරටය. බෙදුම්වාදීන් මෙන් ම ඊළාම්වාදීන් ද උන්ට කිරි පොවන ඇතැම් බලවේග ද බලා සිටියේ නැඟෙනහිර බලය දෙමළ ජාතික සන්ධානය දිනාගත් පසු ඊළම සඳහා යන ගමන නැවත වටයකින් ඇරඹීමට ය. එහෙත් අවසානයේ සියලු මෝඩකම් මැද වුව ආණ්ඩුව නැඟෙනහිර බහුතර බලය දිනා ගත්තේ ය. ආණ්ඩුව සිංහලයින්ගේ පමණක් නොව දෙමළ මුස්ලිම් ජනතාවගේ ද විශ්වාසය දිනා ගෙන ඇත යන පණිවිඩය දැන් ලෝකයට ගොස් හමාරය. විශේෂයෙන් 75%ක් පමණ දෙමළ භාෂාව කතා කරන ජනතාව ජීවත් වන ප්‍රෙද්ශයක, තිස් වසරක යුද්ධය අවසානයේ ලද මේ ජයග්‍රහණය සුවිශේෂ වේ. එය අපට වැදගත් වන්නේ හුදු පක්ෂ ජයග්‍රහණයක් ලෙස නොව සමස්ත රටේ ජයග්‍රහණයක් ලෙසය. එහෙත් මේ ජයග්‍රහණයේ සැර බාල කළේ මේ ආණ්ඩුවේ සිටින දේශපාලන පීසාචයින් බව මගේ අදහසයි.

ආණ්ඩුව, සන්ධානයක් ලෙස අන් කිසිදු පළාතකට වඩා සූක්ෂම ලෙස සහ ප්‍රබල ලෙස සුදානම් විය යුතුව තිබුණේ නැඟෙනහිර මැතිවරණයටය. එහෙත් ඔවුන් වඩාත් අසාර්ථක වූයේ ද තකතීරු තීරණ ගත්තේ ද එහිදී බව නොකියාම බැරිය. අන් පක්ෂවල හිත දිනා ගෙන සන්ධානගත වනු තබා සන්ධානයේ ම පාර්ශවකරුවන් පවා සන්ධානය තුළ තබා ගැනීමට එහි නායකයෝ අසමත් වූහ. විශේෂයෙන් ආණ්ඩුවේ පාර්ශවකරුවන් වන මුස්ලිම් කොංග්‍රසය නැඟෙනහිර වෙනම තරඟ කළේ ය. ත්‍රිකුණාමලයට ජාතික නිදහස් පෙරමුණ තනිය තරඟ කළේ ය. මේ පක්ෂ අතර බෙදී ගියේ ආණ්ඩුවට නියත වශයෙන් යායුතුය තිබූ ඡන්දය.

මෙලෙස සන්ධානය තුළම සිටින පක්ෂ වෙන වෙනම මැතිවරණයකට මුහුණ දෙන තත්ත්වයට පත්වන්නේ සාමාන්‍යයෙන් ආසන බෙදා ගැනීම පිළිබඳ ප්‍රශ්න නිසාය. මෙහිදී සන්ධාන නායකයින් මෙන් ම එහි පක්ෂ නායකයින් ද අසාර්ථකය. ඔවුන්ට සිය පක්ෂ දේශපාලනයෙන් ඔබ්බට නැඟෙනහිර ඡන්දයේ ඇති වැදගත්කම අවබෝධ කර ගැනීමට තරම් විවෘත මනසක් නොතිබීම නිසා සිදුවූයේ ලබාගත හැකිව තිබූ විශිෂ්ට ජයග්‍රහණය බාල්දු වීමය. මේ තත්ත්වය තුළ වුව සන්ධානය ආසන 14ක් දිනා ඇත. මුස්ලිම් කොංග්‍රසය ආසන 7ක් ද ජනිපෙ ආසන 1ක් දිනා තිබේ. එහෙත් ඔවුන් සියලු දෙනා සන්ධානය යටතේ තරඟ කළේ නම් ලැබෙන්නේ ආසන 14+7+1=22ක් නොවේ. එසේ වී නම් මේ ආසන ගණන ආසන 25ක් පමණ වීමට ඉඩ තිබිණි.

විශේෂයෙන් ත්‍රිකුණාමලය TNA දිනුවේ වැඩි ඡන්ද 1000ක් පමණ ලබා ගනිමිනි. එහිදී ජනිපෙ තනිව තරඟ කොට ඡන්ද 9000 ලබා ගත්තේය. ඔවුන් එක්ව තරඟ කළේ නම් ත්‍රිකුණාමලය TNA පරදින බව කීමට අටුවා ටීකා අවශ්‍ය නොවේ. සෙසු දිස්ත්‍රික්කවල ද මුස්ලිම් කොංග්‍රසය ආණ්ඩුව සමඟ කරග කළේ නම් සිය ජයග්‍රහණය විජයග්‍රහණයක් කර ගැනීමට හොඳට ම ඉඩ තිබුණ ද සන්ධාන නායකයින් එම ජයග්‍රහණය බෙදුම්වාදයට උගස් කළේ යැයි කීමට සිදුවේ. ජාතියට උරුම වීමට තිබූ ඒ ජයග්‍රහණය පටු දේශපාලන අරමුණු නිසා අහිමි විය.

ඉදිරියේ දී උතුරු පලාත් සභාව සඳහා මැතිවරණය තබනු ඇත. සන්ධානයට එහිලා ක්‍රිඩා කිරීමට සිදුවන්නේ දුෂ්කර පරිසරයකය. විශේෂයෙන් ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය ද ඊළාම්වාදීන් ද දෙමළ ඩයස්පෝරාව ද වයිකෝ නැදුමාරන් ජයලලිතා කල්ලිය ද දෙමළ ජාතිවාදය වෛරය උග්‍ර ලෙස වපුරන ලද බිමකය. සංවර්ධනය උතුරට ලබා දුන්නා ද ත්‍රස්තවාදය නිසා අහිමි වූ ජීවිත ද ඒ නිසා දෙමළ ජනතාවගේ හදවත්හි හටගත් තුවාල පාරමින් වපුරන ජාතිවාදය ද ආණ්ඩුවට කිසිසේත් වාසි සහගත වන්නේ නැත. එහෙයින් ආණ්ඩුව නැඟෙනහිර කළ වැරදි වහා නිවැරදි කර ගතයුතුය. සිය පක්ෂ නමැති පල් වළවල්වලින් ගොඩට විත් එම මැතිවරණවල ජාතික ජාත්‍යන්තර වැදගත්කම අවබෝධ කරගත යුතුය.

එහෙයින් බෙදුම්වාදයෙන් දෙමළ හදවත් දිනාගැනීමට ආණ්ඩුව සියල්ල කළ යුතුය. විශේෂයෙන් ක්‍රිකට්, නෙට්බෝල් ආදී ක්‍රිඩා, කලාව ඒ සඳහා භාවිත කළ හැකිය. එකිනෙකාට ගරු කිරීමට ද එය අමිහිරි අතීතයට අමතක කර සොඳුරු හෙටත් නිර්මාණය කිරීමට භාවිත කිරීමට ද ජනතාව පෙළ ගැස්වීම ආණ්ඩුවේ වගකීමයි. එකම සංස්කෘතිකයින් පැවත එන සිංහල දෙමළ තරුණ තරුණියන්ට එකිනෙකා ඇසුරු කිරීමට අවස්ථාව ලබාදීම වැදගත්ය. විශේෂයෙන් රටපුරා විශ්වවිද්‍යාලවලට දෙමළ අය ද උතුරු නැඟෙනහිරට සිංහල අය ද යැවිය යුතුය. රාජ්‍ය සේවය ද එලෙස ම මිශ්‍ර කළ යුතුමය. නැවත සිංහල දෙමළ විවාහ සබඳතා ඇති වන යුගයක් බිහි කළ යුතුය. මේ වූ කලී රට වෙනුවෙන් බෙදුම්වාදය සමඟ කරන සටනක් බව අවබෝධ කරගෙන ක්‍රියා කළ යුතුය. රණවිරුවන් දිනා දුන් ජයග්‍රහණය විජයග්‍රහණයක් කළ හැක්කේ දෙමළ ජනතාවගේ හදවත් දිනාගත් පසුය. එසේ හදවත් දිනාගත් ප්‍රමාණය පිළිබිඹු වන්නේ උතුරේ මැතිවරණ ප්‍රතිඵලයෙනි.

Wednesday, September 5, 2012

ඇමරිකානු හමුදාවේ ශ්‍රී ලාංකිකයා ඇෆ්ගනිස්‌ථානයේදී දිවි පුදයි !

අගෝස්තු 30 දිවයින මුල් පිටුවේ සිරස්තලයකි මේ. වයස අවුරුදු 13දී ඇමරිකාවට රැගෙන ගිය සුරේෂ් ක්රූස් ඇමරිකානු ගුවන් හමුදාවේ නියමුවෙකු ලෙස සේවය කරන අතර ඇෆ්ගනිස්ථානයේ දී මරණයට පත්විය. තලීබාන්වරු පවසන පරිදි එය ඔවුන්ගේ වැඩකි. වැඩේ කෙසේ වුව ද යානය පැදවූ සුරේෂ් ඇතුළු එහි ගමන් ගත් 12ක් දෙනාම මිය ගියේ ය. ඊනියා ලෝකයේ යුධ බලවතා 2001 ඇෆ්ගනිස්තානය ආක්‍රමණය කළ දා සිට කළ හත්පොළේ ගාගත් යුද්ධ කෙරුවාව එසේය. දැන් වසර 11ක් ඉක්ම ගියා ද නටපු තොවිලයකුත් නැත. බෙරේ පළුවකුත් නැත. නුදුරේදී ම සිරියාවේ දී ද මේ අත්දැකීම ඇමරිකාව ලබනු ඇත. දැන් අපි ප්‍රදාන කතාව වෙත යොමු වෙමු. 

එකල කිසියම් සවිඥානික බවක් සහිතව ලෝකය පිළිබඳ දැක්මක් සහිතව රටේ ජන මනස අවදි කළ දිවයින අද නියමුවෙක් නැති නැවක් සේ පිස්සු කෙළින්නට පටන් ගෙන තිබේ. දිවයින පුවත්පතේ කතුවරයාට සෙසු කවර සුදුසුකම් තිබුණා ද දිවයිනේ දේශපාලන දෘෂ්ටිය පිළිබඳ අවබෝධයක් තිබිය යුතුය. ඒ දෘෂ්ටියට ගරු කරන්නෙකු විය යුතුය. එසේ නැති දා මෙසේ අයාලේ යාම නොවිය හැක්කක් නොවේ.

පුවත පවසන පරිදි මොහු ශ්‍රී ලාංකිකයෙකි. මෙයා කොහොමද ශ්‍රී ලාංකිකයෙක් වෙන්නේ? සුරේෂි ඇෆ්ගනිස්ථානය විනාශ කරන්න ආපු ඇමරිකානු ආක්‍රමණික කල්ලියේ කෙනෙක්. ලෝකය පුරා ඇමරිකන් ආධිපත්‍ය පතුරුවන්න වැඩ කරපු ඇමරිකානුවෙක්. මිනිහෙක් උපතින් ජාතියකට අයිති වෙනවා කියලා හිතන එක තව දුරටත් වලංගු නැහැ. ජාතිය තීරණය වෙන්නේ ඔහු හෝ ඇය අනුගත සංස්කෘතිය අනුව. දරන සමාජ දේශපාලන මතය අනුව. තමන් සේවය කරන මතවාදය අනුව. එහෙම නොවුණොත් බින් ලාඩන් මරලා මුස්ලිම් ලෝකයට එරෙහිව යුද්ධ ප්‍රකාශ කරපු බරක් ඔබාමා මුස්ලිම්වරයෙකු විදිහට සලකන්න වෙනවා. වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න සිංහල බෞද්ධයෙකු විදිහට සලකන්න වෙනවා.

නිදන් හාරන, ළමා අපචාර කරන සිවුරු පොරව ගත් එකාට අපි කියන්නේ චීවරධාරියා කියලා මිසක් භක්ෂූන් වහන්සේ හෝ හාමුදුරුවෝ කියලා නෙමේ. සුරේෂ්ගේ ඇමරිකානු දෙමාපියන් පවසන පරිදි ඔහු සිය රට වෙනුවෙන් දිවිපිදූ අභීත විරයෙකි. එහි අරුත ඔහු ඇමරිකානුවෙකු බව නොවෙද? එහෙත් දිවයින කියන පරිදි ඔහු ලාංකිකයෙකි. අපි මේ සංකල්ප පිළිබඳ නැවත සිතා බැලිය යුතුයි. ලාංකිකයා පෙනී සිටිය යුතු ලාංකික අභිලාෂයන් වෙනුවෙනි. ඇමරිකානු සංහාරයට කැපවූවෙකු ලාංකිකයෙකු යැයි කීම මනස්ගාතයකි. ඔහු ඇමරිකානුවෙකි. එසේ නැති නම් බරක් ඔබාමා මුස්ලිම්වරයෙකි. ළමා අපචාර කරන සිවුරු හැඳගත් වානරයා භික්ෂුවකි.
 
සිය රට දේ සිරි සැප දේ !