Wednesday, September 24, 2008

හිඟා කා තැනූ මහා සෑය

පෙරමුණේ රාල අවුරුදු කීපයක් තිස්සේ කොළඹ ගෙන්දගම් පොළවෙ පය ගහලා ඉන්නවා තමා. ඒ වුණාට මම ඉතින් ගමේ බයියෙක් නොවැ. බලු වලිගේ උණ පුරුකේ ලෑවත් ඇද ඇරෙන්නෑ වගේ ගමේ පුරුද්දට තාම සිරි ලංකා ගුවන් විදිලියේ එහෙම නැත්නම් රෙදෙව්වේ උදේ පරවුත්ති අහන එක මගේ පුරුද්ද.

දැන් පරවුත්ති කාලයත් කොම්පැණිවලට විකුණපු බව මම නොකිව්වට ඔහෙලා හොඳටම දන්නවා නෙව. ඉතින් අපේ රටේ බැංකුවකට තමා මේ උදේ පරවුත්ති අයිති. උන්දැලගේ දැන්වීමට හඬ කවන්නේ ළා හඬක් තියෙන නාඹර ගැටයෙකුයි ගැටිස්සියෙකුයි. ඒ මෙහෙම.

ගැටයා_ ඔයා දන්නව ද අපේ තාත්තාලා සීයලා ගෙවල් හැදුවේ කොහොම ද කියලා ?

ගැටිස්සි_බැංකු ණය අරන් වෙන්න ඇති.

අපේ තාත්තාට අර ගරාමීය බැංකුවේ පොතක් නම් තිබුණා ආයිබෝවන්ඩ. ඒත් තාත්තා පුළු පුළුවන් විදිහට ඒකට කීය කීය හරි දැම්ම මිසක් ණය ගත්තේ නැහැ. මුත්තා නම් බැංකුවක් දැකලාවත් නැතිව ඇති. දෙයියන්ගේ පිහිටෙන් මුන්දැලා දෙන්නට ම වැටිලා ඉන්න තැනක් හදාගෙන තිබුණා.

හැබැයි ඔය එක එකාට ණය ‍වුණේ නැහැ. කිව්වට විශ්වාස කරන්න අද කාලේ හැම එකාට ම අතපෑම නම්බුවක් වුණාට ආයුබෝවන්ඩ උන්දැලා ඒක සැලකුවේ මහා නවනිංගිරාවක් විදිහට. මට දුක මේ රටේ එවුන් කාටවත් ණය නොවී ජීවත්වෙලා දැන් මේ පොළව යට නිඳා ඉන්න උන්දැලට නින්දා කරන එක ගැන. අම්මපා උන්දැලා හිටියා නම් මුන්ට කියලා දෙයි ගනිපු ණය. මොකටද මගේ කට.

මේ උත්තමයෝ හෙට අනිද්දා රුවන්වැලි සෑය යටට ගොහින් "අපේ දුටුගැමුණු මුත්තා මේක හැදුවේ චෝල දේසේ රජාගෙන් ණය අරගෙන නොවැ" කීවොත් පුදුම වෙන් එපා ආයුබෝවන්ඩ.


 
සිය රට දේ සිරි සැප දේ !