Monday, December 10, 2012

උතුරේ ජනතාවට මළවුන් සැමරීමට ඉඩ දෙනු !!!

උතුරේ වැසියන්ට සිය මළවුන් සැමරීමට ඉඩදිය යුතු යැයි කණ්ඩායම් කිහිපයක් තැනින් තැන උද්ඝෝෂණ කරනු දැකිය හැකිය. මේ උද්ඝෝෂණ පිටුපස සිටින්නේ ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය, පෙරටුගාමි පක්ෂය සහ මනෝ ගනෝෂන් වැන්නවුන් සහ නිමල්කා ප්‍රනාන්දු වැනි NGO කාඩරයින්ය. ඔවුන්ගේ දේශපාලන මතවාද කෙසේ වුව ද මේ සටන් පාඨය අප එකවර ඔවුන් හා එකඟ කර ගැනීමට තරම් සංවේදී වූද මානව හිතවාදී වූද එකකි.

අපේ සමීප ඥාතීන් අපට අහිමි වූ විට අපි මහත් ශෝකයට පත් වන්නෙමු. ප්‍රිය විප්පයෝග දුක්ඛයෙන් නොකා නොබී හැඬූ කඳුලින් දවස ගත කරමු. වාර්ෂිකව ඔවුන් සිහිපත් කරමින් දානමාන දෙමින් ඒ දුක තුනී කරගනිමු. 'සියලු සංස්කාරයෝ අනිත්‍යයයි!' යැයි දේශනා කරමින් මහ සඟ රුවන ඒ සඳහා අපට මානසික ශක්තිය  ලබා දෙයි. එසේ නම් එම නිදහස උතුරේ වැසියාගෙන් උදුරා ගැනීම කෙතරම් නරුම ක්‍රියාවක් ද? එය මානව සාරධර්ම අමු අමුවේ උල්ලංඝණය කිරීමක් නොවෙ ද? ඒ සඳහා බාධා පමුණු වන ලංකා ආරක්ෂක අංශ සිදු කරනුයේ අහිංසක ද්‍රවිඩ ජනතාවගේ මානව අයිතිවාසිකම් තුවක්කුවේ බලයෙන් යටපත් කිරීම නොවෙද?

මේ නොසන්සුන්කාරී තත්ත්වය වර්ධනය වූයේ පසුගිය දා යාපනේ විශ්වවිද්‍යාලයේ බෙදුම්වාදී ශිෂ්‍ය පිරිසක් පොංගු තමිල් උත්සවයක් සැමරීමට උත්සාහ කිරීමත් සමඟය. පොංගුතමිල් උත්සවය යනු උතුරේ වෙනම රාජ්‍යයක් තැනීම වෙනුවෙන් මිය ගිය පිරිස් සැමරීම සඳහා ප්‍රභාකරන් ආරම්භ කළ උත්සවයයි. එහිදී මූලික වූයේ උතුරින් ඉන්දීය හමුදාව පිට විය යුතු බව පවසමින් උපවාස කර මිය ගිය කොටි ත්‍රස්තවාදියෙකු සිහි කිරීම සහ ප්‍රභාකරන්ගේ උපන් දිනය සැමරීමයි. 2001 - 2003 සමයේ අතිගරු රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාගේ ආණ්ඩුවට පිං සිදුවන්නට වරක් ජාතික රූපවාහිනය ඔස්සේ සජීවී ව පොංගු තමිල් උළෙලක් නැරමීමේ වාසනාව දකුණේ ජනතාවට ද ලැබිණි. 




පොංගු තමිල් උළෙල එවකට උතුරේ පැවැත්වූයේ මහා සැණකෙළියක් වශයෙනි. එහි සන්නිවේදිත අරමුණ ඊළම වෙනුවෙන් මළවුන් සැමරීම වුව ද සැඟවුණු අරමුණ වූයේ මිය ගිය එකාගෙන් ගිලිහෙන තුවක්කුව අතට ගැනීමට අනෙකෙක් සුදානම් කිරීමය. කොටින්ම කිවහොත් ඊළම වෙනුවෙන් ඊළඟ බිල්ල සුදානම් කිරීමය. ප්‍රභාකරන් සහ අද ප්‍රභාකරන්ගෙන් යෂ්ටිය රැගෙන අද ඊළම වෙනුවෙන් දුවන ද්‍රවිඩ ජාතික සන්ධානය ඇතුළු බෙදුම්වාදී කල්ලියේ ඊළාම් සිහිනය වෙනුවෙන් අහිංසක දෙමළ තරුණයින්ගේ මොළ සෝදා සයනයිට් කරල ගෙල බැඳ ශුද්ධ වූ මරණයකට සුදානම් කිරීමය. 

ප්‍රභාකරන්ගේ ත්‍රස්තවාදය නන්දිකඩාල් කලපුවේ ගිල්වා දමන විට උතුරේ බෙදුම්වාදී සිහිනය සමඟ පොංගු තමිල් උළෙල ද එහි වැළලිණි. දැන් නැවත බෙදුම්වාදී මිනී වළෙන් ගොඩ ගෙන පණ පිඹීමට දත කන්නේ ඒ පොංගු තමිල් උළෙලටයි. බෙදුම්වාදී සිහිනයටයි. කොළඹ ද්‍රවිඩ  ඡන්ද 5000ක් තොරොම්බල් කරන මනෝ ගනේෂන් නමැති බෙදුම්වාදීයා පවසන පරිදි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට සිය මිය ගිය නායකයින් සැමරීමට හැකි නම් උතුරේ ජනතාවට ද සිය නායකයින් සැමරීමට අවස්ථාව තිබිය යුතු බවය. එසේ නොවුණ හොත් උතුරට කිසිදා සාමය අදා නොවනු ඇති බවය. එය ද අප එකවර නිරුත්තර කරවන සුළු තර්කයකි. එහෙත් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මේ වන විට ඔවුන් එතෙක් අනුගමනය කළ අවි බලයෙන් ආණ්ඩු පෙරලන මතවාද වෙනස් කරගෙන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට පිවිස තිබේ. ඔවුන් සිය ඉල් මහේ විරුවන් සමරන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ප්‍රවාහයේ සිටය. එහෙත් උතුරේ තවමත් බෙදුම්වාදය ක්‍රියාත්මක වෙයි. තමන්ට ඊළම අවශ්‍ය යැයි ඔවුහු යාපනේ ද ලන්ඩනයේ ද උද්ඝෝෂණ කරති. ඒ වෙනුවෙන් ලෝක ජන මතයක් ඇති කිරීට උත්සාහ කරති.

යුදමය ක්‍රියා මාර්ග ඔස්සේ විනාශ කළේ එහි ත්‍රස්තවාදී හිස පමණි. බෙදුම්වාදය නමැති ඔලු දෙකේ යක්ෂයාට ත්‍රස්තවාදී හිස අහිමි වුව ද තවමත් ප්‍රජාතන්තවාදී හිස හිමිය. දැන් නැවත පොංගු තමිල් උළෙලවල් පවත්වා ත්‍රස්තවාදී හිසට පණ නල පිඹින්නට වලිකන්නේ ප්‍රජතන්ත්‍රවාදී බෙදුම්වාදීන්ය. බෙදුම්වාදය ත්‍රස්තවාදී වුව ද ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වුව ද එහි භයානක කමෙහි කිසිදු වෙනසක් නොමැත. එහෙයින් සියලු ආකාරයේ බෙදුම්වාදයන් විනාශ කළ යුතුමය. නැවත කිසිදු ආකාරයකින් ඊට හිස එසවීමට ඉඩ දිය යුතු නැත. සිංහලයා දෙමළාගේ  හතුරාය යන බොරුව විකුණා ගෙන ජීවත් වන බෙදුම්වාදී දේශපාලකයින්ට සහ NGO කාඩරයින්ට අවශ්‍ය දැන් ජනතාව බුක්ති විඳින සාමය විනාශ කොට නැවත මේ රට ලේ විලක් කිරීමටය. බෙදුම්වාදය පෝෂණය කිරීමට පොංගු තමිල් සැමරීමට උත්සාහ කරනවුන්ගේ අරමුණ එය මිස අනෙකක් නොවේ.

මළවුන් සැමරීමට මුවා වී මොවුන් නැවත උත්සාහ කරන්නේ අහිංසක දෙමළ තරුණයින් බෙදුම්වාදය වෙත ත්‍රස්තවාදය බිලි දීමටය. උතුරේ ජනතාවගේ ජීවිත වසර 30ක් අපායක සිරකළ ත්‍රස්ත රංචුවක් සැමරීමට උතුරේ සමස්ත ජනතාවට අවශ්‍ය යැයි පැවසීම එක් අතකින් ඒ ජනතාවයට කරන නින්දාවකි. එය ජනතාවගේ සැබෑ අවශ්‍යතාවක් නොව බෙදුම්වාදීන් විසින් කෘත්‍රීම ලෙස මතු කරන අවශ්‍යතාවකි. මළවුන් සැමරීම සඳහා විශ්වවිද්‍යාල භාවිත කළ යුතු නැත. ඒවා සිය නිවෙස්වල හෝ කෝවිල්වල සිදු කළ හැකිය. අපේ සංවේදීත්වය වංචාකාරී ලෙස මංකොල්ල කන මනෝ ගනේෂන්ලාගේ සටන් පාඨයේ ඔතා ඇත්තේ මහා වස ගුලියක් බව දැන් ඔබට අවබෝධ වනු ඇතැයි සිතමි.    

රජයේ වගකීම වන්නේ උතුරේ ජනතාව අද මුහුණ දී ඇති සැබෑ ප්‍රශ්න සොයා විසඳුම් ලබා දීමය. විශේෂයෙන් තමිල්නාඩු ධීවරයින් ලංකා මුහුදු සීමාවට රිංගා උතුරේ ජනතාවගේ මත්ස්‍ය සම්පත කොල්ලකෑම තවමත් නවතා නැත. ඒ සඳහා අවශ්‍ය රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික ක්‍රිය මාර්ග ගැනීම වහාම කළ යුත්තකි. එමෙන්ම උතුරේ ත්‍රස්තවාදය පැවති සමයේ සිට විවිධ NGO කල්ලිවලට මුවා වී යාපනේ සාම්ප්‍රදායික් හිංදු ජනතාව විවිධ මූල ධර්මවාදී ආගමික කල්ලි විසින් ගොදුරු කර ගැනීම තවමත් එලෙසම සිදුවේ. අන්‍යාගමීකරණ විරෝධී පනත ගෙන ඒමට මුල් වූ ටී. මහේෂ්වරන් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රිවරයා ප්‍රකාශ කළේ එවකට 7000ක් හිංදුවරු අන්තවාදී ක්‍රිස්තියානි කල්ලි විසින් ගොදුරු කර ගෙන ඇති බවය. අවසානයේ ඔහුට සිදුවූයේ කෝවිලක දේව මෙහෙයට සහභාගී වී පැමිණෙන විට වෙඩි කන්නටය. එහෙයින් හිංදු ආගම සංස්කෘතිය විනාශ කිරීමේ කුමන්ත්‍රණය නැවැත්වීමට වහා ක්‍රියා කළ යුතුය. හිංදුවරුන්ට සිය ආගම සංස්කෘතිය අනුව ජීවත්වීමට අවශ්‍ය සියලු පහසුකම් සලසා දිය යුතුය. රටේ ඒකීයත්වයට ගරු කරන දෙමළ තරුණයින්ට රටේ ජනාධිපති ධූරය දක්වා යාමට මග හෙලි කළ යුතුය.

එහෙත් බෙදුම්වාදී මනදොල පුරවමින් රට නැවත අගාධයට තල්ලු කිරීමට පොංගු තමිල් උළෙලවල් පැවැත්වීමට නැවත කිසිදා ඉඩදිය යුතු නැත. සියලු බෙදුම්වාදී ක්‍රියා පසුපස සිටින නරුමයින් වහා සොයා ප්‍රශ්නය මතු වූ වහා ඒවා මුලිනුදුරා දැමීමට ආරක්ෂක අංශ යුහුසුළු විය යුතුය. ප්‍රභාකරන් යනු මේ රට වසර 30ක් තිස්සේ විශාලා මහනුවරක් කොට මිනිස් ලේ බොමින් මිනී මස් බුදිමින් ජීවත් වූ යක්ෂයෙකි. රුධිර පිපාසිත බෙදුම්වාදීන්ට එම යක්ෂයා දෙවියකු වුව ද ශිෂ්ට සමාජයක එවන් නරුමයින් සැමරීමට ඉඩදිය යුතු නැත. යාපනේ පුරපති ඇල්ෆ්‍රඩ් දොරේ අප්පාගේ සිට ප්‍රභාකරන්ට ගොදුරු වූ සිය දහස් ගණනක් මිනිසුන්ට කළ හැකි විශාලතම නින්දාව එයයි. ලක්‍ෂමන් කදිරගාමර්, ජෙයරාජ් ප්‍රනාන්දු පුල්ලේ, රජිව් ගාන්ධි ආදීන්ට කළ හැකි බලවත්ම නින්දාව එයයි. ඇමරිකාව ඔසමා බින් ලාඩන් සමරන දවසට, ජර්මනිය ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් සමරන දවසට, ඉන්දියාව වීරප්පන් සමරන දවසට මෙරට බෙදුම්වාදී නරුමයින්ට ප්‍රභාකරන් නමැති සාතන් සැමරිය හැකිය. එහෙත් එවන් දවසක් කිසිදා උදා නොවනු ඇත.    





 
සිය රට දේ සිරි සැප දේ !