Thursday, December 31, 2009

ඒ ගමනත් අපි එකට යමු....

සල්ලි ඇතොත් හැමදාම අවුරුදු යනුවෙන් පැරැණි දිරාගිය අධිරාජ්‍යවාදී කියමනක්‌ තිබේ. මෙය වූ කලී වසර 1505 දී හෝ (1506 දී) මේ රටට පැමිණි පෘතුගීසි ජාතික ලොරොන්සෝ ද අල්මේදා ණයට හැලි අරක්‌කු බොමින් ගත කළ තුට්‌ටු දෙකේ සැප ජීවිතය මූර්තිමත් කරනු පිණිස අධිරාජ්‍යවාදී ලේ ඇඟ පුරා දුවන පන්තිය විසින් පතුරුවා හරින ලද කියමනක්‌ විය යුතු ය. ඒ කියමන සාමය ඇතොත් හැමදාම අවුරුදු යනුවෙන් අපට ගැලපෙන පරිදි අපි සකසා ගනිමු. මෙයට වසර 30 කට පෙර ප්‍රභාකරන් විසින් යාපනයේ පුරපති ඇල්ප්‍රඩ් දොරේඅප්පා ඝාතනය කිරීමෙන් මේ රටේ පටන් ගත් බෙදුම්වාදී යුද්ධය පසුගිය වසරේ මැයි 15 වැනිදා සේනාධිනායක මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ නායකත්වයෙන්, ත්‍රිවිධ හමුදාව, පොලිසිය සහ සිවිල් ආරක්‍ෂක බළකාය යනාදියේ සහභාගිත්වයෙන් නන්දිකඩාල් කලපුවේදී අවසාන කරන ලදී.

මේ සටනේදී මේ රටේ ඒකීයත්වය වෙනුවෙන් වෙඩි කෑ සෙබළු එකා පිට එකා මැරී වැටුණාහ. ලේ ගංගා ගලා ගියේ ය. ඒ අනුව තිස්‌ අවුරුද්දකට පසු ශ්‍රී ලංකාව නැවත වතාවක්‌ ඒකීය නිදහස්‌ රාජ්‍යයක්‌ බවට පත් විය. යුද්ධය වෙනුවෙන් දිවි පිදූ රණවිරුවන්ට ප්‍රණාම වේවා! නිසි දේශපාලන නායකත්වයත්, රණ විරුවන්ගේ දිරියත් නො වන්නට උතුර - නැගෙනහිරට යැම සඳහා වීසා බලපත් ලබා ගැනීමට සිදුවීමේ අවදානමට ලංකාව මුහුණ දී සිටියේ ය.

මේ රට නැවත වතාවක්‌ නිදහස්‌ කර ගැනීම සඳහා වූ සටනේදී "දිවයින" දැරූ භූමිකාව කිසිදු දේශපාලන ප්‍රතිපත්තියක්‌ හෝ කිසිදු බලවේගයක්‌ නිසා වෙනස්‌ නොවූවකි. එක්‌දහස්‌ නවසිය අසූතුනේදී ප්‍රභාකරන් රට කැඩීමේ යුද්ධය නිල වශයෙන් පටන් ගත්තේය. ඔහු පළමුවන වෙඩි මුරය තබන විට හමුදාව පිළිතුරු වෙඩි මුර තබන්නට විය. ඒ අතර බෙදුම්වාදයට එරෙහිව මතවාදී වශයෙන් ජනතාව සන්නද්ධ කිරීමට "දිවයින" පටන් ගත්තේ ය. ත්‍රස්‌තවාදය, ජූලි කලබලයේ දුමාරය සහ ජාත්‍යන්තර ඇඟිලි ගැසීම් නිසා ඇඹරී ගොස්‌ සිටි ඡේ. ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපතිතුමා කොටින්ට යම් ප්‍රමාණයක දේශපාලන නිදහසක්‌ ප්‍රදානය කරන්නට යන බවක්‌ පෙනෙන්නට තිබිණි. අපි එයට එරෙහි වූයෙමු. එකල මේ පුවත්පතට දැන්වීම් නො දෙන ලෙස ජයවර්ධන ආණ්‌ඩුව රජයේ ආයතනවලට නියෝග කළේ ය. ශ්‍රී ලංකාව වැනි රටක ආණ්‌ඩුවේ දැන්වීම් නැතිව ව්‍යාපාරික ගමනක්‌ යැම පුවත්පත් ආයතනයකට ඉතා දුෂ්කර කාරියකි. එහෙත් "දිවයින" ස්‌වදේශික ව්‍යාපාරිකයන්ගේ පිහිටෙන් තම මතවාදය පතුරුවා හරිමින් ඒකීය රටක්‌ වෙනුවෙන් යන ගමන දිගටම ගියේ ය. අපට නැති වීමට තිබුණේ රට දැය සමය පමණි. එය රැකීමට දිවි හිමියෙන් කැපවීම මේ පුවත්පතේ පරමාර්ථය විය.

කොටින්ට සහන දීමට ජනාධිපති ආර්. ප්‍රේමදාස මහතා තැත් කළ විට අපි ඔහු සමඟ ඉතා භයානක ලෙස ගැටුනෙමු. ඒ ගැටුම් අතරේ වුවද තම නායකත්වය යටතේ ඇති සුචරිත ව්‍යාපාරය පිළිබඳ පුවත් දිවයිනේ පළ නොවුණොත් එය බරපතල අඩුවක්‌ සේ දැකීම ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමාගේ සිරිත විය. ප්‍රභාකරන් විසින් ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිතුමා ඝාතනය කළ විට ඊළඟ ජනාධිපති වූයේ ඩී. බී. විඡේතුංග මහතා ය. මේ රටේ පවතින්නේ ත්‍රස්‌තවාදයක්‌ බව ඔහුගේ මතය විය. අපි ඔහු හා එකඟ වෙමින් ඔහුට සහාය පළ කළෙමු. ඊළඟට බලයට පත් වූ චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග සමග ද රටේ ඒකීයත්වය සම්බන්ධයෙන් අපට මතභේද විය. ඒ මත භේද නිසා අපට අහිමි වූ දේ ද බොහෝ ය. රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැතිතුමා කොටින් සමඟ සටන් විරාමය අත්සන් කළ පසු ප්‍රභාකරන් උතුර - නැඟෙනහිර වෙනම රටක්‌ ලෙස ලියාපදිංචි කර ගැනීම සඳහා සන්නද්ධ වීමට පටන් ගත්තේ ය. අපි එයට මහත් සේ විරුද්ධ වූයෙමු.

රටේ ඒකීයත්වය රැකීම සම්බන්ධයෙන් අප සතුව තිබූ ප්‍රතිපත්තියත් ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂගේ ප්‍රතිපත්තියත් එක හා සමාන විය. ත්‍රස්‌තවාදය ත්‍රස්‌තවාදයෙන් ම විනාශ කළ යුතු බව එතුමා කීවේ ය. අපි වසර තිහක්‌ තිස්‌සේ කියුවේ ද එයම ය. විදේශීය පිශාචයන්ගෙන් යෑපෙමින් සිටි බඩගෝස්‌තරයන් මේ ප්‍රතිපත්තියට එරෙහිව කොටින් වෙතින් ගිලිහී යමින් තිබූ උතුරු - නැගෙනහිර භූමිය ගැන කඳුළු සලන්නට විය. විවිධ බලවේග, තර්ජන යනාදිය නො සළකා හල මහින්ද රාජපක්‍ෂ යුද්ධය දිනූ විට පළමුවන සතුටු කඳුළු හෙලූ කිහිප දෙනා අතර අපිදු වීමු.

හොඳට හෝ නරකට ගිය වසර මැතිවරණ වසරකි. අදින් ඇරඹෙන වසර ද මැතිවරණ වසරකි. රටට නිදහස දුන් නියම ජයග්‍රාහකයා ජනතාව විසින් තෝරනු ලබනවා ඇත. ඒ අතර අපට ඉතිරිව ඇත්තේ මේ රටේ ඒකීයත්වය ආරක්‍ෂා කිරීම ය. එය අපගේ ආරම්භක මෙහෙවරමය. ඒ ගමනත් අපි එකටම යමු.
(දිවයින - 10/01/01)

ටිප්පනිය - ලැබුවා වූ නව වසර සකල ශ්‍රී ලංකා වාසීන්ටත් දිවයින පුවත්පතේ කාර්ය මණ්ඩලයටත් සුබ නව වසරත් වේවායි පතමි. ඉන්දියාවේ ද හින්දු පුවත්පතේ භූමිකාව මෙරට ක්‍රියාත්මක කරන්නේ දිවයින යැයි කීවේ වරදක් නැත. ඒකීය ලංකාවක් වෙනුවෙන් දිවයින මතවාදී තලයේ කළ සටන ඉතිහාස ගත වන්නකි. දැන් එහි ඵල නෙළන්නට කාලයයි. ඒ සඳහා සැබෑ දේශප්‍රේමි බලමුළු නියෝජනය කරන සැබෑ ම දේශප්‍රේමි නායකයා බලයට පත්කළ යුතුය. ඒ ඔහුට කළෙහිගුණ සලකන්නට නොවේ. මේ රට සුඛිත මුදිත දේශයක් කරනු පිණිසය. එමෙන් ම කළෙහිගුණ සලකා මංමුලා වූ දේශප්‍රේමියාට විශ්‍රාම යැවීම ද මේ වසර ආරම්භයේම රටට හිතකර වනු ඇත. ඒ ගමනත් අපි එකට යා යුතුය. එකම ජාතියක් ලෙස.

Tuesday, December 29, 2009

නීති විරෝධී පෝස්‌ටර් හා කටවුට්‌ (අහෝ ලක්‌ෂ 128 ක්‌!)

නීති විරෝධී ලෙස ප්‍රදර්ශනය කර තිබෙන ජනාධිපතිවරණ ප්‍රචාරක පුවරු හා පෝස්‌ටර් කම්කරුවන් යොදවා හෝ ගලවා ඉවත් කරවීමට රුපියල් ලක්‌ෂ 128 ක්‌ වැය වන බව මැතිවරණ කොමසාරිස්‌ දයානන්ද දිශානායක මහතා ප්‍රකාශ කර තිබේ. වෙනින් කාගේවත් නොව එතුමාගේ මුවින්ම පිටවී තිබෙන නිසා මේ ලක්‌ෂ 128 මුදල හරියටම හරි බව අපට සහතිකය. එහෙත් අප කාටත් මෙහිදී පොදු ප්‍රශ්නයක්‌ තිබේ. එනම් මෙසේ වැය කළ යුතු මුදල් කාගේද යන්නයි. රුපියල් ලක්‌ෂ 128 ක්‌ යනු කජු ඇට හෝ කොස්‌ ඇට ද නොවේ. එසේම මේසා මුදල් කන්දරාවකින් කරනු ලබන්නේද ජනතාවට තඹයක වුවත් ප්‍රයෝජනයක්‌ නොමැති වැඩක්‌ වීම අපගේ ඊළඟ විවේචනයයි. රුපියල් ලක්‌ෂ 128 කින් මේ රටට මොනතරම් වැඩදායක ව්‍යාපෘතියක්‌ කළ හැකිද? ජීවන වියදම තනි ඉලක්‌කමට පැමිණ තිබෙන බවට පුරසාරම් දෙඩුවත් එදා වේල පිරිමසා ගන්නට අමාරු දුප්පත් දරු පවුල් මේ රටේ සිටිති. ඒ අනුව බැලුවත් ලක්‌ෂ 128 ක්‌ අපරාදේ නාස්‌ති කිරීම පාපකර්මයක්‌ බව අපගේ පිළිගැනීමය. (එහෙත් අපි හෙණ නොඉල්ලමු.)

මැතිවරණවලදී මෙන්ම වෙනත් ප්‍රසිද්ධ රැස්‌වීම්, උත්සව, සම්මන්ත්‍රණ යනාදී බොහෝ අවස්‌ථාවලදී පෝස්‌ටර් හා කටවුට්‌ ප්‍රදර්ශනය කිරීම අලුත් දෙයක්‌ නොවේ. එහෙත් මේ පෝස්‌ටර් අලවන හෝ කටවුට්‌ ඉදිකරන කිසිම කෙනෙක්‌ තමන්ගේ කාර්ය අවසන් වූ පසු ඒවා ඉවත් කිරීමට ඉදිරිපත් නොවෙති. මහපාරවල් අසල ජීවත්වන බොහෝ දෙනෙකුට තම ආර්ථිකයෙන් සැලකිය යුතු මුදලක්‌ තාප්ප හා බිත්ති සුද්ද පවිත්‍ර කර ගැනීමට වැය වන බවද අපි දනිමු. කලාතුරකින් ප්‍රදේශයක පෝස්‌ටර් කන එළුවෝද සිටිති.

ඒ කුමක්‌ වුවත් පෝස්‌ටර් කරදරය සුළු පටු නැත. සන්නිවේදනය මොනතරම් දියුණු වී තිබුණත් පෝස්‌ටරය තවමත් ප්‍රබල ප්‍රචාරක ක්‍රමයක්‌ වීම නිසා බොහෝ දෙනෙක්‌ ඒ පිළිබඳව උනන්දු වීමද අපට තේරුම් ගත හැකිය. එහෙත් අනුන්ගේ තාප්පවල හා බිත්තිවල පෝස්‌ටර් ඇලවීමේ අසාධාරණ හා අශීලාචාර ක්‍රමය අපට අනුමත කිරීමටද නොහැක. එසේම පෝස්‌ටර් කලාව බොහෝ දෙනෙකුගේ බඩ වියත රකින රැකියාවක්‌ වීම තවත් ප්‍රශ්නයකි.

පෝස්‌ටර් තහනම් කළහොත් තවත් කී දාහකට බඩ රස්‌සාව අහිමිවිය හැකිද? ඒ කුමක්‌ වුවත් පෝස්‌ටර් ප්‍රදර්ශනය සඳහා විධිමත් ක්‍රමවේදයක්‌ ප්‍රාදේශීය හා නාගරික වශයෙන් අවශ්‍ය බව නම් කිව යුතුමය.

දැන් අපි මැතිවරණ කොමසාරිස්‌වරයාගේ පෝස්‌ටර් හා කටවුට්‌ ප්‍රශ්නය දෙසට හැරෙමු. මෙහිදී මතු වන වැදගත් හා ප්‍රමුඛම ප්‍රශ්නය නම් මෙම පෝස්‌ටර් හා කටවුට්‌ මැතිවරණ නීතිවලට පටහැනි වීමය. විශේෂයෙන් මුළු රටම සහභාගි වන ජාතික මැතිවරණවලදී නීතියට පිටින් කරන ප්‍රචාරක කටයුතු පිළිබඳ බරපතල විවේචන අපට ඇසෙයි.

මැතිවරණ කොමසාරිස්‌වරයා මැතිවරණ සඳහා ඉදිරිපත් වන සියලුම අපේක්‌ෂකයන්ට මෙන්ම දේශපාලන පක්‌ෂවලටද වේලාසනින්ම මැතිවරණ නීති රීති විස්‌තර කරන බවද කවුරුත් දනිති. එහෙත් එතුමාගේ වචන ඔහේ හුළඟේ යන බව අපටද බොහෝ විට පෙනේ. පොලිසිය වුවද එතුමාගේ අණට තැකීමක්‌ නොකරන බව කවුරුත් දන්නා සත්‍යයි.

මැතිවරණ කොමසාරිස්‌තුමාට පොලිස්‌ බලතල තිබුණත් එතුමාට කීකරු නොවීම පොලිසියට ප්‍රශ්නයක්‌ නැති බව පොලිසියද දනී. එහෙත් ප්‍රදේශයේ දේශපාලන බලවතාට ඉහළින් ගියොත් නොව නීතිය හරියටම ක්‍රියාත්මක කළත් පොලිසිය අමාරුවේය. බොහෝ පොලිස්‌ නිලධාරීන්ට හික්‌මීයන් සේ කරබාගෙන සිටීමට සිදුවී ඇත්තේ පොලිසියේ වරදටම නොව මේ ජරපත් දේශපාලන සංස්‌කෘතිය නිසා බව රටම දන්නා රහසකි.

මේ වර්ගයේ දේශපාලන නරුමයන් සමග පාතාලයද සම්බන්ධ වී සිටියි. ජනාධිපතිවරණ ප්‍රචාරක වැඩට පාතාල කණ්‌ඩායම් කීපයක්‌ සම්බන්ධවී සිටින බව පොලිස්‌ බුද්ධි අංශයට වාර්තා වී ඇතැයි සඳහන් පුවතක්‌ දිවයින (29 දා) පත්‍රයෙහිද පළවී තිබුණි. කොළඹ නගරයේ පමණක්‌ ප්‍රධාන පෙළේ පාතාල කණ්‌ඩායම් හතරක්‌ ප්‍රචාරක වැඩට එක්‌ව සිටින බවත් කඩුවෙල, බොරැල්ල, මාලිගාවත්ත, දෙමටගොඩ වැනි ප්‍රදේශවල මැරයන් සැරිසරණ බවත් එම වාර්තාවේ සඳහන් විය.

දැන් අටුවා ටීකා අවශ්‍ය නැත. පෝස්‌ටර් කටවුට්‌ නිසා පොලිස්‌ රාළහාමිලා අපරාදේ නොකවුට්‌ වන බව පොලිසිය දනී. දේශපාලනඥයන්ගේ සෙවණේ සිටින කෙබඳු මැරයකුට වුවද තිබෙන බලය අපි දනිමු. ඒවා ගැන ඕනෑවට වඩා කතා කිරීමද දැලි පිහිවලට ඇරයුම් කිරීමකි. නැතහොත් කාගේ හෝ වෑන් රියකින් ගොස්‌ කාණුවක හෝ ළඳු කැලෑවක්‌ අසලින් ගමන කෙලවර කරගත හැකිය. කරුමයකට මෙන් මාරකයක්‌ තිබුණොත් මිනී පෙට්‌ටියකින් ගෙදර ඒමටද බැරි නැත.

තතු මෙසේ හෙයින් මේ තත්ත්වය බරපතල ලෙස අවධානයට ගෙන මැතිවරණ කොමසාරිස්‌වරයාට උදව්වීම ආණ්‌ඩුවේ ප්‍රධානීන්ගේ වගකීමකි. අප දන්නා පරිදි ජනාධිපතිවරයා නම් වේලාසනින්ම තමන්ගේ කටවුට්‌ හා පෝස්‌ටර් ඉවත් කරන ලෙසට නියෝගයක්‌ද කර තිබුණි. නීතිය කාටත් පොදුය යන මූලධර්මයට එතුමා ගරු කළත් පහළ මට්‌ටමේ ඇතැම් අය නීතිය අතට ගෙන යකා නටන හැටි අපද දැක තිබේ.

කෙසේ හෝ නීති විරෝධී ලෙස පෝස්‌ටර් හා කටවුට්‌ තිබෙන්නේ ජනාධිපති අපේක්‌ෂකයන් පිළිබඳව බව අපගේ වැටහීමයි. ඒ ඒ පක්‌ෂවල අනුගාමිකයන් විසින් ඒවා කරන ලද බවද අපගේ පිළිගැනීමයි. මෙබඳු වාතාවරණයක්‌ යටතේ පොලිසියටද අහක බලාගෙන සිටීමට සිදුවේ. පාතාලය සමග මදාවි දේශපාලන චරිතද මේ කාර්යයට මැදිහත්වීම නිසා ප්‍රශ්නය තවත් උග්‍රවී තිබේ. ඒ නිසා මැතිවරණ කොමසාරිස්‌වරයාට සිය කාර්ය භාරය යුක්‌ති සහගතව හා බාධාවකින් තොරවද නීතියට එකඟවද සිදු කිරීමට සුදුසු වාතාවරණයක්‌ සලසා දෙන ලෙසද අපි ඉල්ලමු. අනෙක්‌ අතට ලක්‌ෂ 128 ක්‌ වැනි ජාතික ධනයක්‌ නිරපරාදේ වැය කිරීමෙන් පසුව වුවද මේ නීතියට පිටින් වැඩ කර "කලර්ස්‌" පෙන්වීමට හපන් දේශපාලන නරුමයන් පිළිබඳවද පියවරක්‌ ගත යුතු බව පෙනේ.
(දිවයින - 09/12/30)

ටිප්පණිය - රටට පිළියක් වී ඇති පෝස්ටර් වසංගතය පාලනය සඳහා විධිමත් පියවරක් ගත යුතුය. එය රටේ මුදල් දේ ආකාරයකින් විනාශ කරයි. පෝස්ටර් නිර්මාණය සහ ඇලවීම සඳහා විශාල මුදලක් වැය වෙයි. යළි ඒවා ගැලවීමටත් ඊට වඩා මුදලක් වැය වෙයි. මේ සියල්ල රටේ වඩා ඵලදායි වැඩ සඳහා යෙදවිය හැකි මුදල්ය. අනෙක් අතට මේ පෝස්ටර් නිසා නගර ගම් දනව්වල සුන්දර පරිසරයේ අලංකාරය පිරිසුදුකම විනාශ කරයි. එහෙයින් වහාම පෝස්ටර් ඇලවීම සඳහා විශේෂ වැඩපිළිවෙළක් යෙදවීම වැදගත්ය. ඒ සඳහා විශේෂ ස්ථාන සකසා තැන නොතැන නොබලා හැමතැනම පෝස්ටර් ඇලවීම තහනම් කළ යුතුය. මේ සඳහා වහා පියවර ගත යුත්තේ එකී පෝස්ටර් ව්‍යාපාරය ජීවිතාව කරගත්තවුන් වෘත්තිය සමිති පිහිටුවා ගෙන සිය අයිතිවාසිකම් ඉල්ලන තැනට ප්‍රශ්නය ඔඩු දුවන්නට පෙරය.

Monday, December 28, 2009

හෙණ....!

ඇරිස්‌ටෝටල් පඬිවරයා වරක්‌ ප්‍රකාශ කළ පරිදි ජනතාවකට ලැබෙන්නේ ඔවුන්ට සුදුසුම ආණ්‌ඩුවකි. ජනතාව විසින් ගනු ලබන තීන්දුව අනුව එම ආණ්‌ඩුව ලැබෙනු ඇත. එහි හොඳ නරක කුමක්‌ වුවද ඒ තීරණය බාර ගැනීමට සිදුවේ. එහෙත් මෙහිදී ජනමනස සකස්‌ කිරීමට මෙන්ම ඔවුන්ගේ අභිමතය නිශ්චිත කර ගැනීමටද ක්‍රම කීපයක්‌ තිබේ.

ඉදිරියේ පැවැත්වීමට නියමිත ජනාධිපතිවරණයේදී කවරෙක්‌. රටට හිතවත් වනු ඇද්ද? ඒ සඳහා සුදුසුම අය කවුද? යන්න නිගමනය කිරීම ඒ ජනතාව විසින් විමසා බලා ගත යුතු තීරණයකි. ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්ව සිටින අපේක්‍ෂකයන්ගේ දේශපාලන ඉතිහාසය, දේශපාලන භාවිතය, දේශප්‍රේමය ආර්ථික පිළිවෙත ජීවන වියදම පහත හෙළීම ඇතුළු රට සංවර්ධනය කිරීමේ මාර්ග යනාදී කරුණු විමසා බලා තීරණයකට එළඹීම මෙහිදී ඉතා වැදගත්ය.

ශ්‍රී ලංකාවේ මැතිවරණ ඉතිහාසයම සාමාන්‍යයෙන් විවිධ පොරොන්දු හා නොමග යෑවීම් වලින්ද පිරී තිබේ. හඳෙන් හාල් ගෙන එන්නට දුන් පොරොන්දුව මෙන්ම ඇට අටේ හෙවත් ධාන්‍ය රාත්තල් අටේ පොරොන්දුවද මේ රටේ ජනතාව ගෙඩි පිටින්ම ගිල දැමූ ඒවා ලෙස වඩාත් ප්‍රකටය. දේශපාලන පොරොන්දු යනු මැතිවරණ බොරු බව ප්‍රසිද්ධියේම කියන නායකයෝද සිටිති. කොහොමටත් ලාබයට පාන් කෑමටත් නොමිලේ සියල්ලම ලබා ගැනීමටත් උනන්දු වන රටක දේශපාලන විඥානය වර්ධනය නොවීම අපට තේරුම් ගත හැකිය.

අපේ බොහෝ දෙනෙකුට අමතක වීමේ වේගය ගැන සිතා බලද්දී සමහරුන්ට මේ රටේ ප්‍රභාකරන් නමැති යක්‍ෂයෙක්‌ සිටි වගක්‌ ඉක්‌මණින්ම අමතකවී ගියහොත් අපි පුදුම නොවෙමු. මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා ත්‍රස්‌තවාදය පරදවා ප්‍රභාකරන් විනාශ කළ බවද දැන් සමහරු අමතක කරති. රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ යුද්ධයේ පංගුව බේරා දීමට අපි කරදර නොවෙමු. එහෙත් එබඳු කශේරුකාවක්‌ සහිත රාජ්‍ය නායකයකු නොවී නම් තවමත් ප්‍රභාකරන් වන්නියේ නොනිල ආඥාදායකයා බව අපගේ පිළිගැනීමයි.

අප මෙහිදී යුද්ධය ගැන හෝ එයට උරුමකම් කියන අයගේ රණ්‌ඩුව ගැන හෝ දිගට කතා නොකරමු. අප පෙන්වාදීමට යන්නේ ඊට වඩා වෙනස්‌ කරුණකි. එනම් මේ දවස්‌වල මැතිවරණ වේදිකාවල දක්‌නට ලැබෙන අප්‍රසන්න දේවල් පිළිබඳ ජනතාව විමසිල්ලට වඩා පිළිකුලකින් බලා සිටිනා බව අපි කියමු. එසේම ඒවායින් දේශපාලන වෛරය විනා රටට යහපතක්‌ නොවන බවද අපගේ විශ්වාසයයි.

මේ දේශපාලන වෛරය සමග මුසු වූ මඩ ව්‍යාපාර දැන් කලක සිටම සීඝ්‍රයෙන් පැතිර යන අංගයකි. පුවත්පත්, පත්‍රිකා, වෙබ් අඩවි මගින් පමණක්‌ නොව දේශපාලන වේදිකා ඔස්‌සේද හමා යන දුර්ගන්ධය නාසයක්‌ සහිත මිනිසුන්ට අපුල දනවන්නක්‌ වුවත් ඒවාට ඔල්වරසන් දෙන පිරිසක්‌ද සිටිති. අත්පුඩිය හා විසිල් එක බලා ගෙන ඇතැම් විට දෙපැත්ත කැපෙන කුණුහරුප පවා තොලේ කටේ නොගෑවී ඇද බාන වැසිකිළි කටවල් අද දේශපාලනයේ තිබෙන බව ජනතාවද දනිති.

දේශපාලනයේදී ප්‍රතිපත්ති හා දේශපාලන භාවිතය විවේචන කිරීම වෙනුවට මෙකී දේශපාලන විකටයන් කරන්නේ මඩ ගැසීමය. රට වට කර වැට බැන්දත් කට වට කර වැට බැඳීමට බැරි යෑයි සිංහල ජනවහරේ අගනා කියමනක්‌ද ඇත.

ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාද මෙම වෛරී දේශපාලනය හා මඩ දේශපාලනය අනුමත නොකරන බව පසුගිය දිනක ජනහමුවකදීම ප්‍රකාශ කර තිබිණි. නායකත්වය විසින් දෙනු ලබන ආදර්ශ පහළින් අනුගමනය නොවන අවස්‌ථාද වේ. දේශපාලනය අමතක කර පොදු ජාතික අර්බුදවලදී එක්‌විය යුතු බව අපද බොහෝ විට පෙන්වා දී තිබේ.

කෙසේ හෝ මෙකී දේශපාලන වාචාලයන්ගේ මඩ, අවලාද, අපවාද, ශාප තවමත් පරිසරයම ගඳ ගස්‌සවමින් ගලා බහින බව අපගේ පිළිගැනීමය. කට වරද්දා බැට කන අයද සිටිති. එසේම කට බෝක්‌කු කටක්‌ හෝ වැසිකිළි කටක්‌ බවට පත් කර ගන්නා අයද සිටිති. මේ දේශපාලන විකට රූප ජනතාවට විනෝදය සැපයීමට වඩා උඩ බලාගෙන කෙළ ගසන අය බවටද පත්ව සිටිති.

නොබෝදා මේ දේශපාලන නරාවළට තවත් දුෂ්ට අංගයක්‌ එක්‌ කර තිබේ. ඒ හෙණ ඉල්ලීමය. හෙණ ගහපන් ගණන් බලාපන් කීවා වගේ මේ හෙණ කතාව නිකම්ම අත හැරිය නොහැකිය. හේතුව ඒ හෙණ ඉල්ලන්නේද දේශපාලනයේ ඉහළම භූමිකාවකට අයත් වූවකු නිසාය. සාමාන්‍ය සුළු මුළාදෑනියෙක්‌ හෙවත් "පොඩියන්" කෙනෙක්‌ හෙණ ගහපන් කීවා නම් ඇතැම් විට නොතකා හැරීමට වුවද ඉඩ තිබිණි.

හෙණ ඉල්ලන්නේ විහිළුවට හෝ ආදරයටද නොවේ. ජාතියටම හෙණ ගැස්‌සවූ නරුමයාද අද නැත. හෙණ ගහන අපරාධ යෑයි කතාවට කියන නූගත් ගැමියාට වුවද හෙණ ගසනු බලා ප්‍රීති විය නොහැක. හෙණ ගෙඩි රටටම දුන් ප්‍රභාකරන්ට නම් හෙණ සන්නිපාතයක්‌ දෙස වුවද බලා සතුටුවිය හැකිය.

දේශපාලන ප්‍රතිවාදීන් විනාශ කිරීම සඳහා භෙණ ඉල්ලන දුෂ්ට හා අධම දේශපාලන සංස්‌කෘතියක්‌ අපට අවශ්‍ය නැත. එබඳු විනාශකාරී මානසිකත්වයක්‌ සහිත අයගෙන්ද රටකට යහපතක්‌ සිදුවිය හැකිද? හතුරකුටවත් හෙණ ගහනවා බලා ඉන්නට සිංහල බෞද්ධයකුට තබා කිසිදු මානව හිතවාදියකුටද නොහැකි බව අපගේ පිළිගැනීමය.

(දිවයින - 09/12/29)

ටිප්පණිය - කිසිදා තමාට බලය දීමට තරම් මේ රටේ ජනතාව මෝඩ නොවන බව වටහා ගෙන, ඉත්තෙකු මතින් ගොඩ යන්නට දඟලන පුද්ගලයෙකු මෙසේ ප්‍රකාශ කිරීමේ අරුමයක් නැත. ඔහු වචනවලින් රාජපක්ෂලාට හෙණ ගහපන් කියුව ද හදවතින් කියන්නේ මේ රටට හෙණ ගහපන් කියාය. ජනතාවට හෙණ ගහපන් කියාය. එසේ වුවහොත් ඒ ව්‍යසන මතින් හෝ තම බල තණ්හාව මුදුන් පමුනුවා ගැනීමට හැකි වෙතැයි ඔහු සිතනවා විය යුතුය. අනෙක් අතට සිංහ සමක් පොරවා ගත් පමණින් සිඟාලයෙක් සිංහයෙක් නොවෙන්නේ යම් සේ ද බෞද්ධ සළු පිළි පොරවා ගත් පමණින් බෞද්ධයෙකු වන්නේ ද නැත.

Wednesday, December 2, 2009

ඉංගිරිසියට පරිවර්තනය කර කියවීම පිණිසය......

රජය වෙනස්‌ කිරීමේ ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක්‌ පවත්නා බව ආරක්‍ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ පවසයි. කොටින්ට එරෙහිව කරන ලද තිස්‌ අවුරුදු යුද්ධයේ අවසාන තුන් අවුරුද්ද භාරව කටයුතු කළ ක්‍රමෝපාය ශූරයා වූ ගෝඨාභය කොටුකර ගැනීමට විශ්‍රාමික ජනරාල් හරහා ඇමරිකාව ගත් උත්සාහය ඒ සඳහා වූ ප්‍රමුඛ සාක්‍ෂියකි. ඊට අමතරව මෙබඳු කුමන්ත්‍රණයක්‌ පවත්නා බවට ඇති සෙසු සාක්‍ෂිවලින් කිහිපයක්‌ මෙසේ යá

මුළු මහත් යුරෝපයම විශාල ආර්ථික අවපාතයක ගිලී පවතී. ප්‍රංශය, බ්‍රිතාන්‍යය වැනි රටවල ආර්ථිකයන්ගේ ඵලදායිතාව 50% කින් කැපී ගොස්‌ ඇත. තම රටවල් ඒ ආකාරයෙන් තම හිස මත කඩා වැටෙමින් පවතිද්දී ඒවාට විසඳුම් සෙවීම පසෙක තබා ශ්‍රී ලංකාවේ මිනිස්‌ අයිතිවාසිකම්වල තත්ත්වය සෙවීම සඳහා ප්‍රංශය සහ බ්‍රිතාන්‍යය යන රටවල විදේශ ඇමැතිවරුන් මෙහි පැමිණීම

ඇමරිකාවේ හිටපු තානාපති රොබට්‌ බ්ලේක්‌ මැතිතුමා ශ්‍රී ලංකාව තම මව් පාර්ශ්වයට හෝ පිය පාර්ශ්වයට අයත් ඉඩමක්‌ සේ සලකා මෙහි සිදු වන දේ ගැන උනන්දු වීම සහ ඒ වෙනුවෙන් ඇමරිකානු රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවට නිතර දිවගෙන යැම.

යුරෝපයේ පැවැත්වෙන හැම සමුළුවකදීම ශ්‍රී ලංකාවට පාඩමක්‌ උගැන්විය යුතු බව සාකච්ඡා වීම. එසේ පාඩමක්‌ උගන්වන්නේ ශ්‍රී ලංකාවට විරුද්ධව සම්බාධක පැනවීමෙනි.

ශ්‍රී ලංකාවේ සන්නද්ධ හමුදාවලට පිටරටවල් දෙමින් තිබූ යුද පුහුණුව නතර කිරීම.

ජී.එස්‌.පී. සහනය ශ්‍රී ලංකාවට නොදෙන බවට තර්ජනය කිරීම.

ප්‍රහාරක යානාවල අමතර කොටස්‌ ශ්‍රී ලංකාවට ලබාදීමෙන් වැළකී සිටීම.

පොදු රාජ්‍ය මණ්‌ඩලයේ සමුළුව කොළඹදී පැවැත්වීම අත්හිටුවීම

මෙහිදී අප මුලින්ම සාකච්ඡා කිරීමට අපේක්‍ෂා කරන්නේ පොදු රාජ්‍ය මණ්‌ඩල රැස්‌වීම ගැන ය. පොදු රාජ්‍ය මණ්‌ඩලය යනු බ්‍රිතාන්‍යයේ වහලුන් ලෙස සිටි යටත් විජිත සමූහය තමන්ට නිදහස ලැබීමෙන් පසු පිහිටුවා ගත් සංවිධානයකි. වහලා කල් යද්දී තමන් බැඳී සිටින යදම්වලට ආදරය කරන්නට පටන් ගනී. මෙසේ ආදරය කරමින් සිටින ශ්‍රී ලංකාව ඇතුළු සෙසු වහල්ලු අදටත් පොදු රාජ්‍ය මණ්‌ඩලයේ නායිකාව ලෙස සලකන්නේ මහ රැජින ය. මේ රටවල් තවමත් මානසික වහලුන් ලෙස කටයුතු කරන බව දන්නා නිසා දෝ එංගලන්තයේ මහ රැජින ද මෙයට සහභාගි වෙයි. රැජිනගේ සහභාගිත්වය, පසු කාලයේදී දියුණු රාජ්‍ය බවට පත් වූ හිටපු වහල් රාජ්‍යවල සහභාගිත්වය යනාදිය නිසා මේ සමුළුව බැලූ බැල්මට වැදගත් උත්සවයකි. මේ සමුළුව මෙහි පැවැත්වීමෙන් ඇති වන එකම වාසිය සාම්ප්‍රදායික ජාත්‍යන්තර චින්තනය තුළ ශ්‍රී ලංකාවටත් තැනක්‌ ලැබීම ය.

ඒ අතර ඇමරිකානු ක්‍රියා කලාපය ගැනත් කතා කිරීම වටී. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ එල්ලුම් ගස්‌ යෑවීමට කටයුතු කරන ඇමරිකාව තම රටේ සෙබළුන් ඇෆ්ගනිස්‌තානයට යවා ඒ රට ලේ විලක්‌ කර ඇති බව සියලු දෙනා මතක තබා ගත යුතු ය. එසේම පාකිස්‌තාන දේශසීමාවට බෝම්බ දමා කුඩා දරුවන් පවා සංහාරය කළ බව මතක තබා ගත යුතු ය. අනෙක්‌ රටවල අභ්‍යන්තර කටයුතුවලට මැදිහත් වීමේ ඇමරිකානු පුරුද්ද ජනාධිපති බරක්‌ ඔබාමා විසින්වත් නැති කරනු ලැබිය යුතු බව අපි සිතමු. පසුගියදා ඇමරිකාවේ පැවැති සාම්ප්‍රදායික ආගමික උත්සවයකදී මරා අනුභව කිරීම සඳහා ජනාධිපති පවුලට කැප කර තිබූ කළුකුන් වර්ගයේ සතුන් දෙදෙනකුට අභය දානය දුන් බරක්‌ ඔබාමා මහතා ඒ සතුන් තම භාරයට ගෙන මුළු ලෝකයටම ආදර්ශයක්‌ දුන්නේය. හැදෙනවා නම් හැදෙන්නට රොබට්‌ බ්ලේක්‌ට මේ පාඩම ම ඇති.

ජනාධිපති ඔබාමා සමහර විට හදවතින් ශ්‍රී ලංකාව සමඟ සිටිනු ඇති. එහෙත් ඔහු වටකරගත් නිලධාරිවාදය ඔහුට ඊට ඉඩ නොදෙන බව පෙනේ. අපගේ දුෂ්කර අවස්‌ථාවේදී අප සමඟ සිටියේ ඉන්දියාව, චීනය, රුසියාව, පකිස්‌තානය ඇතුළු රටවල් කිහිපයක්‌ පමණි. පිටරටවලට ආධාර දීමේදී ඒ රටවල අභ්‍යන්තර කටයුතු නමැති බැම්මෙන් එම ආධාර බැඳ නො තබන එකම රට චීනය යි. අපගේ රට තුළ දැන් ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවත්නා කුමන්ත්‍රණයට මේ රටවල් එකතු නොවන බව අපට විශ්වාස ය.

(දිවයින - 09/12/03)

ටිප්පණිය - ආණ්ඩුව පෙරළා බලය සියතට ගැනීමට ඕනෑම යකෙකු සමග එකතු වන්නට බලා සිටින විපක්ෂයක් අප‍ට තිබේ. ඒ නිසා රටේ සතුරෝ මේ විපක්ෂය රූකඩයක් කර ගෙන රට අගාධයට ගෙන යන්නට විවිධ කුමන්ත්‍රණ කරති. කුඹුරක සිට වූ පඹයෙකුගෙන් වන සේවයවත් රටට නොලැබෙන විපක්ෂය කරන්නේ රටේ සතුරන් හා එක ගෙයි කමින් කෙසේ හෝ රජ ගෙට රිංගා ගැනීමට මං සෙවීම ය.

රටට ආදරය කරන වංචාවට දූෂණයට එරෙහිව හඬ නැඟිය හැකි ප්‍රබල විපක්ෂයක් රටේ තිබිණි නම් මේ ආණ්ඩුව ගෙදර යවන්නට ජනතාවට දෙවරක් සිතන්නට දෙයක් නැත. එහෙත් ඉඟුරු දී මිරිස් ගන්නට ජනතාව සුදානම් නැත. කබලෙන් ලිපට වැටී පලක් නැත.එහෙයින් පවතින තැනින් එක් පියවරක් හෝ ඉදිරියට තැබිය හැකි විපක්ෂයක් මේ පොළවේ මුල් ඇති විපක්ෂ නායකයෙක් බිහි වන තුරු දන්න යකා හොඳයි කියා ඉවසීමට ජනතාවට සිදු වී ඇත.

Tuesday, December 1, 2009

දෘෂ්‍යමානය විනිවිද දකිමු (ආපසු හැරෙන්න බෑ)


ජනාධිපතිවරණය හා පොදු අපේක්‍ෂකයා අරභයා උද්ගතවූ දේශපාලන ආන්දෝලනයේ උණුසුම කෙමෙන් තුනී වෙමින් යයි. එහෙත් ඒ දේශපාලන නාටකයේ ප්‍රහසනාත්මක අංගවලට වඩා ශෝකාත්මක ලකුණු දකින අප තුළ කිසියම් සංවේගයක්‌ද මතුවේ. ඒ කිසියම් පෞද්ගලික අරමුණක්‌ නිසා නම් නොවේ. මේ රටත් රටේ අනාගතයත් පිළිබඳ කරුණු නිසාය.

ශ්‍රී ලංකාව දෙකඩ කරන්නට ඇතැම් බටහිරයන්ගේ ද නිල හා නොනිල අනුග්‍රහයන් මැද්දේ වැඩුණු ත්‍රස්‌තවාදය මුලිනුපුටා එහි මතුපිට හිස බවට පත්ව සිටි වේළුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන් වනසා දමන්නට අපට හැකි විය. මහින්ද රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයා ඒ ඓතිහාසික විජයග්‍රහණය රටට හිමිකර දුන් රාජ්‍ය නායකයා ලෙස ඉතිහාසයට එක්‌ව සිටියි. කවුරුන් කෙසේ කීවත් ඒ විජයග්‍රහණය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ ඔඩොක්‌කුවට වැටුණු දෙයක්‌ නොවන බවද කිව යුතුය.

ඡේ. ආර්. ජයවර්ධන වැනි ප්‍රබල දේශපාලනඥයන් විසින් පවා ක්‍රියාත්මක කරන ලද ත්‍රස්‌තවාදයට එරෙහිවූ මෙහෙයුම් ආපසු හැරවූ විදේශ බලවතුන්ගේ බසට නොනැමුණු රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයා ඒ මෙහෙයුම් අඛණ්‌ඩව සිදු කරවීමට තරම් පෞරුෂයකින් යුතු වීම අප කාගේත් භාග්‍යයක්‌ විය. එනිසා ඒ ඓතිහාසික ගෞරවයේ අභිමානය ඉතිහාසය ඔහුට පිරිනමන්නේ නිර්ලෝභිවය. එහෙත් අද ඒ යුද ජයග්‍රහණයේ ගෞරවය හිමිකාරත්වය මුළු රටටම පිරිනැමීමට තරම් ජනාධිපතිවරයා නිහතමානීව සිටියි.

ජයග්‍රහණයට පියවරු රැසක්‌ම වෙතියිද කියනු ලැබේ. එය වෙනම කතාවකි. එහෙත් අපට තිබෙන සංවේගය ඒ විජයග්‍රහණයේ තීරණාත්මක හා සාධනීය ඇතැම් බලවේග සමග එදා ඒ විජයග්‍රාහී ගමනට අවමන් කළ, සරදම් කළ දුෂ්ට බලවේග අද එකට පෑහෙමින් තිබීමය.

දේශපාලනය යනු සරදම් සහිත ගංගාවක්‌ බව නිසැකය. එහෙත් ඒ සරදම් රටේත් ජාතියේත් ඉරණම තීන්දු කරන තැනකට යන්නේ නම් අප විමසිලිමත් විය යුතුය. මතුපිටින් පෙනෙන දේ හෙවත් දෘෂ්‍යමානය දෙස බලා තීන්දු තීරණ ගැනීමේ විපාක නිදහසට පෙර සිටම මේ රටේ ජනතාව විඳින ලද්දකි.

අපට වඩාත්ම වැදගත් වන්නේ රටත් ඒ රටේ හෙට දවසත් පමණි. දේශපාලන වාද විවාදවලට මෙන්ම වෙනත් හැම දෙයකටම රටක්‌ තිබිය යුතුය. ඒ රට සුරැකිය හැකි දේශප්‍රේමී ජන මනසකින් පමණි. ඒ දේශප්‍රේමිත්වය යනු ක්‍ෂණික දෙයක්‌ නොවේ. ඒ වනාහි අභිමත විටෙක ඇඳ පැළඳ ගැනීමට හෝ අනභිමත විටෙක ඉහත දැමිය හැකි දෙයක්‌ද නොවේ. ස්‌වකීය මාතෘභූමියත් එහි ඓතිහාසික උරුමයන් හා බැඳුණු උදාර සිතිවිලි සමුදාය දේශප්‍රේමය ලෙස අපි හඳුන්වමු.

අද අප දකින්නේ මෙම දේශප්‍රේමය නොව තනතුරු ප්‍රේමයකි. බල ප්‍රේමයකි. වෛරයේ දේශපාලනයකි. එහි අනිටු විපාක ඉතා බරපතලය. එක්‌සත් වූ රටක්‌ එක්‌සත් වූ ජාතියක්‌ භේද භින්නවී යැම එහි ප්‍රබලම අනතුර ලෙස අපි දකිමු. ඒ භේදයේ ඊළඟ විපාකය වන්නේ යළිත් විවිධ විනාශකාරී බලවේග හා විෂබීජ මව්බිම විනාශ කිරීම සඳහා ක්‍රියාත්මක වීමයි.

නොබෝදා ස්‌විට්‌සර්ලන්තයේ සුරිච් නුවර මේ රටේ සුළු ජාතික පක්‍ෂවල නායකයන් සඳහා විශේෂ සමුළුවක්‌ පැවැත්විණි. ඒ සමුළුවේ අරමුණ වූයේ ශ්‍රී ලංකාවේ අභ්‍යන්තර කටයුතු පිළිබඳව යෝජනා සම්මත කිරීමය. මේ රටේ අභ්‍යන්තර දේශපාලන ක්‍රියාදාමයන්ට අත පොවන ඊනියා බලවතුන්ට දොර හැර දෙන්නේද අපමය. මේ බටහිර බහිරවයන්ට වුවමනා වී ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකාව අස්‌ථාවර කිරීමටත් වාද භේද ඇවිලවීමටත්ය.

මෙම ඊනියා සූරිච් සමුළුවේදී ඉදිරිපත් වූ එක්‌ යෝජනාවක්‌ වී ඇත්තේ සුළු ජාතිකයන්ට 13 වන ව්‍යවස්‌ථාව සංශෝධනය ඉක්‌මවූ බලය බෙදීමක්‌ අවශ්‍ය බවයි. අපට මෙබඳු බලපෑමක්‌ කරන්නට කිසිවකුට හෝ අයිතියක්‌ ඇතැයි අපි නොසිතමු. මේ රටේ බලය හා එය ක්‍රියාත්මක වන ආකාරය පිළිබඳව කතිකාවක්‌ අවශ්‍ය බව සත්‍යයකි. එහෙත් එයට බටහිරයන්ගේ හෝ වෙනත් බාහිර බලවතුන්ගේ හෝ බලපෑම්, මැදිහත්වීම් අවශ්‍ය නැත. ඒ අයිතිය පරයන්ට උදුරා ගැනීමට අප ඉඩදිය යුතු නැත.

බටහිරට හැමදාමත් අවශ්‍ය වූයේ ශ්‍රී ලංකාව බෙදා පාලනය කිරීමයි. බටහිර ආධිපත්‍යයයේ අණසකට අප යටත් කර ගැනීමටත් අපගේ ජාතික උරුමයන් වනසා දැමීමටත් ඔව්හු අදත් මාන බලති. හැට වසරක නාමික නිදහස තුළම අපට හිස එසවීමට ඔව්හු ඉඩ නොදුන්හ. ඔවුන්ගේ අඬු වලට අප හිර කර තබා ගැනීමට හැකි හැම දෙයක්‌ම කළ බවද නොරහසකි.

බටහිරයන්ගේ බිහිසුණුම නිර්මාණය වේළුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන් බව අපි බොහෝ විට පවසා ඇත්තෙමු. අල්කයිඩා හෝ ලොව ඕනෑම ත්‍රස්‌ත සංවිධානයකට අබමල් රේණුවක දයාවක්‌ නොදක්‌වන බටහිරයෝ ප්‍රභාකරන් බේරා ගන්නට හැම උත්සාහයක්‌ම දැරූහ. එහෙත් එය ව්‍යර්ථ කිරීමට නොහැකිවූයේ රටේ ජාතික බලවේග එක්‌ව නැගී සිටීම නිසාය. එහෙත් ඒ බලවේග බෙදා වෙන් කිරීමේ සියුම් සැලැසුමක්‌ දැන් ක්‍රියාත්මක වෙමින් තිබේ.

මේ දෘෂ්‍යමානයට යටින් ඇත්තේ එයයි. අපි ආපසු හැරෙමුද? ඒ බලවේගවලට යට වෙමුද? අපගේ නිදහස, අපගේ උරුමය හා ජාතික සමගිය සුරකිමුද? අවස්‌ථාවාදී දේශපාලන උසිගැන්වීම්වලින් මත්ව ඔල්වරසන් නැගීමට පෙර අප කුමක්‌ කළ යුතුදැයි බුද්ධිමත්ව විමසා බැලිය යුතුය. මේ දෘෂ්‍යමානය විනිවිද දකින ඔබට ඒ යථාර්ථය පැහැදිලි වනු ඇත.

(දිවයින ඉරිදා - 09/11/29)

ටිප්පණිය - අපි මෑත ඉතිහාසයේ මුහුණ දෙන වඩාත් උභතොකෝටික අවස්ථාවට දැන් මුහුණ දෙමු. ඒ මෙතෙක් අප හා එකට සිටි අයෙක් රටේ ප්‍රතිපක්ෂයේ සරණ යාම සහ ඒ සතුරන් ඔහුගේ සරණ යාම නිසා ය. මේ මොහොතේ හදවතට වඩා බුද්ධියට ඉඩ දිය යුතුය. පිරුවටයක ඔතා ව්‍යාජ දේශප්‍රේමි සළුපිලි ඇඳ සතුරා ඔබ හමුවට පැමිණ සිටියි. ඒ සළුවට බැණ අඬ ගසා පලක් නැත. සළුව මෑත් කර සතුරා හදුනා ගන්න. සතුරාට පහර දෙන්න. සතුරා බලාපොරොත්තුව අප ලවා අර සළුවට බැණ අඩ ගස්වා මහජන අනුකම්පාව නමැති හොර පාරේ රජ ගෙට රිංගීම බව වටහා ගන්න.

 
සිය රට දේ සිරි සැප දේ !