වියරුවෙන් දඟලන කැපුණු පණු රැළක රඟ

එන් ජී ඕ සහ පණ අදින කොටි

“හියුමන් රයිට්ස් වොච්” නමැති ජාත්‍යන්තර එන්.ජී.ඕ.ව නැවත වතාවක් කොටින්ට කඩේ යාම අරඹා ඇත. නො එසේ නම් ඔවුන් මහ දවාලේ ම නිරුවතින් නටන්නට පටන් ගෙන තිබේ. මානව හිමිකම් ලේබලය ද ඉදිරියට දමාගෙන ඔවුහු නැවත කොටි ත්‍රස්තවාදීන්ට රැකවරණය දෙන්නට පිට පොට ගසමින් සිටිති.

මේ බව හෙළිදරව් වන්නට පටන් ගත්තේ ඇමෙරිකාවේ විදේශ සබඳතා කමිටුව වෙත මේ ‘හියුමන් රයිට්ස්’ කල්ලිය ශ්‍රී ලංකාව සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් කළ නිර්දේශයන් කිහිපය ද සමග ය. කොටින්ට එරෙහි ගුවන් ප්‍රහාර සහ මල්ටි බැරල් රොකට් ප්‍රහාර එල්ල කිරීම වහාම නතර කිරීම මෙන් ම ජාත්‍යන්තර සංවිධානවලට යළි වන්නියට යාමට ඉඩ දීම හා වව්නියාවේ ද්‍රවිඩ අවතැන් කඳවුරු ඉවත් කිරීම ඇතුළු කරුණු හයක් ඉටු කරන ලෙස ශ්‍රී ලංකා රජයට නියෝග කරන ලෙස දන්වමින් මේ ‘හියුමන් රයිට්ස්’ මාෆියාව ඇමෙරිකානු රජය ඉදිරියේ වැඳ වැටී ඇත.

ඔවුන්ගේ නිර්දේශ මගින් වන්නියේ සිට පැමිණෙන අය විමර්ශනයට ලක් කිරීම සඳහා ආරක්ෂක හමුදාව ගන්නා ක්‍රමවේදයට මැදිහත් වීමට අන්තර්ජාතික කණ්ඩායමකට ද ඉඩ දෙන ලෙස ද ඉල්ලා තිබේ.

මේ අතර ඇමෙරිකානු විදේශ සබඳතා කමිටුව ශ්‍රී ලංකාවේ ගැටලුව ගැන කියා ඇත්තේ දේශපාලන විසඳුමක් සඳහා යුද්ධයකට සම්බන්ධ දෙපාර්ශ්වය ම අවධානය යොමු කළ යුතු බවයි. මෙම කමිටුව වනාහී ඇමෙරිකානු සෙනෙට් සභාවේ ස්ථාවර කණ්ඩායමකි. විදේශ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය සහ ඒ ගැන වන විවාද පිළිබඳව කටයුතු කිරීම ඊට පැවරී ඇති කාර්ය භාරයයි. ඊට අමතරව එම කමිටුවේ සාමාන්‍ය වගකීම වී ඇත්තේ විදේශාධාර ව්‍යාපෘතීන් පිළිබඳව සොයා බැලීමයි. පසුගිය දා එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ මහ ලේකම් බෑන් කී මූන් පවසා තිබුණේ ද ශ්‍රී ලංකාව හා කොටි සංවිධානය යුද ගැටුම් නවතා දේශපාලන විසඳුමක් කෙරෙහි උනන්දු විය යුතු බවයි.

කවර කමිටු, කල්ලි හා සංවිධාන නමින් ආවත් මේ සියලු දෙනා ම ලෝක ත්‍රස්තවාදය මුලිනුපුටා දැමිය යුතු බවට නිරන්තරයෙන් ම උඩු බුරලන්නෝ වෙති. මේ පිළිබඳව විශ්ලේෂණාත්මකව බලන විට පෙනී යන්නේ මෙම කාරණය පිළිබඳව මේ කාගෙ කාගේත් කටේ නරිවාදං රෙද්ද පල්ලෙන් බේරෙන බව ය.

ලෝකයේ භයානකම ත්‍රස්ත කල්ලිය බවට ජාත්‍යන්තරයේ අවධානයට ලක් වූ ම්ලේච්ඡ කොටි සංවිධානය හතර ගාතයෙන් ම ඇද වැටී පණ අදිමින් සිටියි. මෙවන් වූ තීරණාත්මක සන්ධිස්ථානයකදී ජාත්‍යන්තරය සිය කාර්යභාරය නිසියාකාරව ඉටු කරනවා ද යන්න ඉදිරියේ මේ වන විට ඇත්තේ බරපතළ ප්‍රශ්නාර්ථයකි. අපට නම් පෙනෙන්නේ ජාත්‍යන්තරය හසුරු වන මහ බලවතුන් ද අයාලේ යන්නට පටන් ගෙන ඇති බව ය. මේ නටන්නට පටන් ගෙන ඇති නෙයියාඩගම් ඔස්සේ එය මනාව තහවුරු වන්නට පටන් ගෙන තිබේ.

කොටි ත්‍රස්තවාදයේ මළගම ආසන්නයේ දී වඩාත් තර්කානුකූලව, විශ්ලේෂණාත්මකව කටයුතු කරනවා වෙනුවට ජාත්‍යන්තරයට ද මංමුළාවැල් පෑගී ඇත. මෙවන් අතිශය තීරණාත්මක සන්ධිස්ථානයක දී අපට අත්දකින්නට සිදුව ඇති ඛේදවාචකය එයයි.

කාගේත් පොදු අරමුණ ලෝක ත්‍රස්තවාදය මුලිනුපුටා දැමීම නම් ඔවුන් කළ යුත්තේ ඒ සඳහා මුළුමනින් ම කැප වූ ශ්‍රී ලංකාවේ කකුලෙන් ඇදීම ද? කකුලෙන් අදින්නට දරන උත්සාහය තුළ එහි වාසිය ලැබෙන්නේ ත්‍රස්ත මර්දනයට නොව ත්‍රස්ත වර්ධනයට ය. ජාත්‍යන්තරයේ මේ ක්‍රියා කලාපය අනුව පෙනෙන්නේ ඔවුන් කොටි ත්‍රස්තවාදීන්ව “උක්කුං බබාලාගේ” ගාණට ගෙන ඇති බව ය. හැමෝම පාට් එක දමන්නට පටන් ගෙන ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුවට ය.

වන්නියේ සිවිල් වැසියන්ව කොටු කරගෙන, සිර කරගෙන සිටින්නේ අපගේ ආරක්ෂක හමුදාවන් නොවේ. ත්‍රස්තවාදයේ රැකවරණය වෙනුවෙන් බලහත්කාරයෙන් ම කොටි අඩවියේ සිරගතව සිටින්නට මේ අහිංසකයන්ට සිදුව තිබේ. එසේ නම් මේ මොහොතේ දී ජාත්‍යන්තරය සිදු කළ යුත්තේ ම්ලේච්ඡ කොටි ත්‍රස්තවාදයට උපරිම පීඩනයක් එල්ල කරමින් අහිංසක සිවිල් වැසියන්ව මුදා ගැනීමට උත්සාහ කිරීම ය. නමුත් සිදු වන්නේ එය නොවේ. එම සිවිල් ජනතාවට විමුක්තිය ලබා දීම වෙනුවෙන් කැපව සිටින මේ රටේ ආණ්ඩුවට බලපෑම් එල්ල කිරීම ය. එයින් පැහැදිලි වන්නේ මේ ඊනියා ජාත්‍යන්තරය පෙනී සිටිනුයේ කොටින්ගේ ගැලවිජ්ජාව උදෙසා බව ය.

හැමදාමත් මොවුන් කළේ පොට වරද්දා ගැනීමයි. යා යුතු මග හොඳට පෙනෙදදී අයාලේ යාමයි. ඒ නිනදිත ක්‍රියාදාමය හේතු කොටගෙන හැමදාමත් සිදු වූයේ ත්‍රස්තවාදය වරින් වර අඩපණ වී යළිත් ජීවය ලැබීමයි. නමුත් මේ වතාවේ නම් කිසිදු ආකාරයකින් එවැන්නකට සුළු හෝ ඉඩක් තැබිය යුතු නැත. මහ රෑ වැටුණු වළේ අප නැවත වතාවක් ගිනි දවාලේ ද වැටිය යුතු නොවේ.

ලෝකයේ භයානකම ත්‍රස්ත කල්ලිය විනාශ කළහොත් එය ශ්‍රී ලංකාවේ පමණක් නොව සමස්ත ලෝක ජනතාවගේ ම ජයග්‍රහණයක් වනු ඇත. එසේ නම් ජාත්‍යන්තරය එවන් ජයග්‍රහණයකට වැට බදින්නට හදන්නේ ඇයි?
උතුරේ ප්‍රශ්නයට අවසානයේ දී දේශපාලන විසඳුමක් ලැබිය යුතු බව සැබෑවකි. නමුත් ඊට පෙරාතුව මේ ත්‍රස්තවාදය සුනු විසුනු කළ යුතු ය. එයින් මෙපිට දේශපාලන විසඳුම් දෙන්නට ගියහොත් සිදුවනුයේ යළිත් වතාවක් ඇදගෙන ම නා ගන්නට ය. උතුරට දෙන අවසන් විසඳුම කවරේ දැයි යන්න නැගෙනහිරට දුන් විසඳුමෙන් මනාව පැහැදිලි වී තිබේ. එවන් පූර්වාදර්ශයක් තිබියදීත් ජාත්‍යන්තරයේ මේ දෙබිඩි හැසිරීම බලවත් ප්‍රහේළිකාවකි.

මේ මොහොතේ දී පණ අදිමින් සිටින ප්‍රභාකරන් නම් මස් වැද්දාගේ ත්‍රස්ත කල්ලිය බලා සිටිනුයේ ජාත්‍යන්තරයෙන් පැමිණ ඔවුන් ගලවා ගන්නා තුරු ය. ‘හියුමන් රයිට්ස් වොච්’ යනු ඒ අරමුණ වෙනුවෙන් පෙරහරේ යන එක් කසකාරයකු පමණකි. කොටි ත්‍රස්තවාදයේ විනාශය මේ කසකාරයන්ගේ බලවත් සිත් තැවුලට හේතු වී ඇති බව කැපුණු පණුවන් ගණනට ඔවුන් දඟලන දැඟලිල්ලෙන් ම පැහැදිලි ය. මේ පණු කල්ලියට හිස ඔසවන්නට නොදී මෙතෙක් ආ ගමන මඳකුදු වෙනස් නො කර කොටි ත්‍රස්තවාදයටත්, ඔවුන්ට ආ වඩන මේ මාෆියාවටත් අමතක නො වන පාඩමක් ඉගැන්වීමට අප වග බලා ගත යුතු ය. එසේ නොමැතිව මේ ගැඩවිලුන් ඉදිරියේ අප නිවටයන් වුවහොත් ප්‍රභාකරන්ගේ විනාශය අපට දැක ගත හැකි වනු ඇත්තේ ඒ මස් වැද්දා වයස්ගතව මිය ගිය දාකම මිස ඉන් මෙපිට නම් නොවේ. එබැවින් මේ මස් වැද්දාගේ පණ නසාලන්නට හිමිව ඇති අවසාන අවස්ථාව කිසිදු අයුරකින් අප අත් හළ යුතු නැති බව සියලු වගකිව යුත්තන් වෙත දැඩිව අවධාරණය කරමු.

(රිවිර ඉරිදා සංග්‍රහය_09/03/01)

පසුවදන_ත්‍රස්තවාදය ලංකාවෙන් කොන්වන විට කැපුණු පණුවන් සේ නළියන මේ පණු කල්ලියේ අවතාර කැබලි දැන් හැමතැන ම විසිරී පැතිරී ඇත. උන් වියරුවෙන් උඩු බුරති. තප්පුලති. ඉන් අපට කිම. ඒ අන් කිසිවක් නොව හංස ගීතය බව අප පමණක් නොව උන් ද දන්නා කල.

වසර 30ක් ඇදුණු යුද්ධය අවසානයක් දකිනවාට අකමැති, දිගින් දිගට ම යුද්ධය හිඟන්නාගේ තුවාලය සේ ඕජස් ගලමින් කුණු වනු දකිනු රිසි, ඒ අමු රුධිරයෙන් සහ මිනී මසින් සන්තර්පනය වන මේ කුම්භාණ්ඩ රැළ ද ත්‍රස්තවාදය සමඟ ම මෙරටින් තුරන් වීම සමගියෙන් මෙරට ජීවත්වීමට කැමති සෑම ශ්‍රී ලාංකිකයෙකුගේ ම යහපත පිණිස ම හේතු වනු ඇත.