බෙදුම්වාදී දේශපාලන පෙරමුණද පරදවමු

බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යවාදීන් විසින් ජාතිවාදී බීජ වපුරා 1948 පෙබරවාරි 4 වැනි දින දේශීය නායකයන්ට භාරදුන් ශ්‍රී ලංකාව තුළ සිංහල, දෙමළ දෙපාර්ශ්වයේම දේශපාලනඥයන්ගෙන් "පොහොර හා ජලය" ලැබ වැඩෙන්නට පටන් ගත් "දමිළ ජාතිවාදය" දෙමළ දේශපාලනඥයන් බලයට පත්වීමේ පහසුම "උපකරණය" ලෙස තෝරා ගත්හ. එස්. ඩබ්. ආර්. ඩී. බණ්ඩාරනායක, ඩඩ්ලි සේනානායක රාජ්‍ය සමයන්හි විවිධ බලපෑම් හරහා "උතුරට වෙනම පාලනයක්" ලබා ගැනීමේ අරගලයක යෙදුනද ඒ සියලු උත්සාහයන් අසාර්ථක විය. එහෙත් මෙම උත්සාහයන් තුළ පැවැති අනතුර තේරුම් ගෙන ක්‍රියා නොකළ හේතුවෙන් දිනෙන් දින "දමිළ ස්වරාජ්‍ය" සංකල්පය වැඩෙන්නට විය. බලය ලබා ගැනීමේ අරමුණෙන් දකුණෙන් වෙන්වු "ස්වරාජ්‍යක්" ගැන කතා කළ දමිළ දේශපාලනඥයන්ට එරෙහිව 1950 දශකයේ මුල් භාගයේ කළු කොඩි එසවු දමිළ තරුණයන් 1970 දශකය තුළ "ඊළාම් රාජ්‍යයක්" දිනා ගැනීම පිණිස සන්නද්ධ වුයේ මුල් අවස්ථාවේම දමිළ ජාතිවාදී දේශපාලනඥයන්ගේ සුදානම් තේරුම් නොගැනීමේ වරද නිසාය.

කොටි සංවිධානයේ බිහිවීම

1970 දශකයේ මුල් අවධියේදී පැමිණි දමිළ දේශපාලන පකෂ නායකයන් ඊළාම් සංකල්පයට උචිත ලෙස තම පකෂවල නම්පවා වෙනස් කරමින් ක්‍රිය කළද ඉන් සෑහීමට පත් නොවු උතුරේ තරුණ කැළ පැරුණි නායකයන් මෙන්ම විවිධ නම්වලින් සන්නද්ධ සංවිධාන පිහිටුවා ගත්හ. පද්මනාභ, ශ්‍රී සභාරත්නම්, උමා මහේෂ්වරන් එසේ සංවිධාන පිහිටුවාගත් නායකයන් කීප දෙනෙකි. මොවුන්ගේ නායකත්වය පිළිනොගත් වේලුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන් පුරා තිස් වසරක් තිස්සේ ශ්‍රී ලංකාව ලෙයින් තෙත් කළ ම්ලේච්ඡතම සංවිධානය හෙවත් ඊළාම් විමුක්ති කොටි සංවිධානය 1975 මැයි 5 දා පිහිටුවීය. දෑඩි ජාතිවාදී මතවාදයෙන් සන්නද්ධ වු ප්‍රභාකරන් කැපී පෙනෙන ආකර්ශනීය චරිතයක් වු අතර ඔහුගේ සන්නද්ධ ව්‍යාපාරය සෙසු සංවිධාන අභිබවා ගිය ක්‍රියාශීලීත්වයක් පෙන්නුම් කළේය. 1970 මුල් අවදියේ වැල්වැටිතුරේ ලංගම ඩිපෝවට අයත් බස් රථයක් ගිනිබත් කර ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියාකාරීත්වයට අත්පොත් තබා 1975 ජුලි 27 වැනිදා එවකට යාපනේ පුරපතිව සිටි ඇල්ෆ්‍රඩ් දොරේ අප්පා ඝාතනය කර වේලුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන් එහි වගකීමද භාර ගත්තේය. ඒ ප්‍රභාකරන්ගේ ප්‍රථම මිනිස් බිල්ලය. ප්‍රභාකරන් "දෙමළ ඊළමක් උදෙසා මෙලෙස තුවක්කුව අතට ගනිද්දී දෙමළ එක්සත් පෙරමුණ, දෙමළ එක්සත් විමුක්ති පෙරමුණ" නමින් "නැගෙනහිරු" ලාංඡනය යටතේ ප්‍රතිසංවිධානය වෙමින් "ඊළමට" උත්තේජනය සපයමින් ක්‍රියාකළද පසුව එහි නායකයන්ද ප්‍රභාකරන් සිය තුවක්කුවෙන් සදහටම නිහඬ කළේ ඔහුට අවශ්‍ය අයුරින් අවනත නොවීම හේතුවෙනි. කෝපායි මහජන බැංකුව කොල්ලකෑමට පැමිණි සිවකුමාරන් සයිනයිඩ් සංස්කෘතියට ගොදුරුවු ප්‍රථම තරුණයා බවට පත්වෙද්දී 1980 දශකය තුළ ප්‍රභාකරන් විසින් දමිළ තරුණයා "මිනිස් බෝම්බයක්" බවට පරිවර්තනය කරනු ලැබීය. ප්‍රභාකරන් සිය සන්නද්ධ ව්‍යාපාරය මෙලෙස ශක්තිමත් කර ගනිද්දී එය වඩාත් පහසුකර ගැනීම පිණිස උපාය මාර්ගයක් ලෙස තම සගයන් සාකච්ඡා මේසයටද වාඩි කරවීය. 1984 න් ආරම්භ වු සාකච්ඡා 2006 දක්වාම වරින්වර විවිධ හැඩයන්ගෙන් පැවැත් වුවද ප්‍රභාකරන් තම නියෝජිතයන් ඊට සහභාගි කරවුයේ සාමකාමී දේශපාලන විසඳුමක් ලබා ගැනීමට නොව තම සන්නද්ධ කටයුතු වඩාත් හොඳින් කරගෙන යෑමට අවශ්‍ය පරිසරය සකසා ගැනීමටය. ඒ අනුව කොටි සංවිධානය එදා මෙදා තුර හැම සාකච්ඡා මණ්ඩපයකින්ම බැස ගියේ යුද්ධයෙන් දිනාගත් දැට වඩා වැඩි ජයග්‍රහණ රුසක් සාකච්ඡා මේසයේදී අත්පත් කර ගනිමිනි.

රට පාවාදුන් සටන් විරාම ගිවිසුම

1994 බලයට පත් චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක රජය තුළ ඇමැතිකම් දෑරු බෙදුම්වාදීන්ගේ අතකොලු බවට පත් පිරිසක් දේශපාලන විසඳුමක් ලෙස බෞතීස්ම කරමින් බෙදුම්වාදයට පාර කපන "පැකේජයක්" 1998 ඉදිරිපත් කළද ඊට එරෙහි නැඟුණ දෑවැන්ත උද්ඝෝෂණ හමුවේ එය හකුලා ගැනීමට සිදුවිය. අනතුරුව 2001 බලයට පත් රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය 2002 පෙබරවාරි 22 දින තම ඇමැති මණ්ඩලයට පවා හොරෙන් කොටි සංවිධානය සමග සටන් විරාම ගිවිසුමක් අත්සන් කරනු ලැබීය. එය ප්‍රභාකරන්ට දෑවැන්ත ජයග්‍රහණ රුසක් ලබාදුන් ගිවිසුමක් වු අතර රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය එතෙක් පැවැති "ඒකීය රාජ්‍ය තත්ත්වය" සිය කැමැත්තෙන්ම අත්හිරිනු ලැබීය. මෙම ගිවිසුම මගින් මිනීමරු ත්‍රස්තවාදී සංවිධානයක් වු කොටි සංවිධානයට ජාත්‍යන්තර පිළිගැනීමක් හා නිත්‍යානුකුල භාවයක් අත්කරදුන් අතර කොටි පාලන ප්‍රදේශ දමිළ නිජබිම ලෙස පිළිගනු ලැබීය. ඒ අනුව උතුර හා නැගෙනහිර පළාත් දෙක කොටි සංවිධානයේ පාලන ප්‍රදේශ ලෙස පිළිගැනුණි. කොටි හමුදාව ආයුධ දෑරීමට අයිතිය ඇති නිල හමුදාවක් ලෙස පිළිගත් අතර ඔවුන් ලාංකේය හමුදාව හා සම තත්ත්වයෙහිලා පිළිගන්නා ලදී. අනතුරුව කොටි උසාවි, අධිකරණ ඔවුන්ගේ නීතියේ ආදිපත්‍ය පිහිටවු ආයතන බවට පත්විය.

මෙම ගිවිසුම අත්සන් කිරීමත් සමගම මාර්ග බාධක ඉවත්වී ආරකෂණ ක්‍රියාවලිය මුලුමණින්ම ලිහිල් වු අතර මුළු රටම "සාම සැණකෙලියක්" බවට පත්විය. රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය මෙය රටට සාමය ගෙන ඒමේ අවංක වුවමනාවෙන් ගෙන ආ ගිවිසුමක් විය හැකි වුවත් ප්‍රභාකරන් කිසිදාක සාමකාමී මාවත් හරහා ඊළම අපේකෂා කළ අයෙක් නොවීය. කෙසේ වුවද ගිවිසුම අත්සන් කිරීමත් සමග උතුරේ දකුණේ මාර්ග බාධක ඉවත්වීම තුළ දකුණේ ජනතාවට උතුරටත් උතුරේ ජනතාවට දකුණටත් යන්නට එන්නට අවකාශ ඇතිවිය. එසේ වුවද උතුරට යන හැම වැසියෙකුගෙන්ම බදු අය කරන්නට කොටි සංවිධානය අමතක නොකළේ උතුර හා නැගෙනහිර තම නිජබිම් බව තහවුරු කිරීම පිණිසය. මෙම ගිවිසුම හරහා ඇතිවු "නිදහස" රනිල් වික්‍රමසිංහ රජයේ හා බෙදුම්වාදයේ මතවාදී පෙරමුණේ නොමඳ ඇගයීමට ලක් වුවද ගිවිසුම අත්සන් කළදා පටන්ම ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ මෙය රට පාවාදුන් ගිවිසුමක් ලෙස අර්ථ කථනය කර ඊට එරෙහි ප්‍රබල විරෝධතා ව්‍යාපාරයක් ආරම්භ කරනු ලැබීය. අද වන විට බෝඩ් ලෑලිවලට පමණක් සීමාවී ඇති පැරුණි වමේ පකෂත් වික්‍රමබාහු, වාසුදේව වැනි "ත්‍රිවිල් පකෂ" නායකයන්ද ගිවිසුම ගෙන ආ එජාපය සමග එක පෙළක හිඳ ජවිපෙට පහර දුන්නද ජවිපෙ තම විරෝධතාවය ඉතා දුෂ්කර තත්ත්වයන් යටතේ වුවද ඉදිරියටම ගෙන යනු ලැබීය. ජාතික හෙළ උරුමය ජාතිවාදී පදනමක් මත පිහිටා වුවද මෙම ගිවිසුමේ භයානක කම අර්ථ දක්වනු ලැබීය. ජවිපෙ හා හෙළ උරුමය ගිවිසුම පිළිබඳව ගෙනගිය මතය සමාජ ගතකරන්නට ඉඩ හසර ලබාදෙනු ලැබු විද්‍යුත් මාධ්‍යක් එදා නොවුණද ගිවිසුමෙන් මවු බිමට එන හානිය පිළිබඳව නිසි අධ්‍යයනයක යෙදී "දිවයින" හා "දි අයිලන්ඩ්" පුවත්පත් ජවිපෙ මතය හා අනුගත වෙමින් කළ මෙහෙවර අති ප්‍රබලය. 2002 මාර්තු 20 දින පැවැති පළාත් පාලන මැතිවරණය ජවිපෙ මෙම ගිවිසුමට එරෙහි මතය ප්‍රකාශ කරන්නට වේදිකාවක් කරගත්තද එයින් ජවිපෙ ඡන්ද පදනම තුනෙන් එකක් දක්වා පහත වැටුණි.

රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය ගිවිසුම අකුරටම රකිමින් දිනෙන් දින හැකිලෙද්දී කොටි සංවිධානය සියලු අංශවලින් තරවන්නට විය. කොටි කඳවුරු ප්‍රමාණය දිනෙන් දිනම වැඩිවන්නට පටන් ගත් අතරම මනිරාසකුලම් කොටි කඳවුර සටන් විරාම සමයේ ඉදිකළ කඳවුරු අතර ප්‍රධාන තැනක් ගනු ලැබීය. සටන් විරාම ගිවිසුමට මුවාවී එල්ටීටීඊය නැව් පිටින් ආයුද ගෙන ආ අතර මේ සියල්ල සිදුවුයේ සටන් විරාම ගිවිසුමේ සිටි ප්‍රධාන නිරීකෂකයා වු නෝර්වේ රජය දෑනුවත්ව බව ඒ අවස්ථාවලදීම අනාවරණය කළද මේ පිළිබඳව ආරකෂක අංශ රජයට අවස්ථා කීපයකම දෑන් වුවද රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය ඒ කිසිවක් ගණන් ගත්තේ නැත. ඊට අමතරව රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන හා නෝර්වේ ප්‍රමුඛ ස්කැන්ඩිනේවිජියානු රටවල උපකාරයෙන් නවීන තාකෂණයෙන් යුත් උපකරණ කොළඹ වරාය හරහාම උතුරට යැවුනි. කොටින්ගේ භාණ්ඩ රුගත් කන්ටෙිනර් හමුදා ආරකෂාව යටතේ කිලිනොච්චියට ගෙන ගොස් භාරදුන් අවස්ථාද විය. ප්‍රභාකරන්ට උපන් දින තෑගි ලෙස අධිතාකෂණයෙන් යුත් සංනිවේදන උපකරණ උතුරට යැවුයේද මෙම වකවානුවේදීය. ලාංකේය හමුදාව සටන් විරාම ගිවිසුම අකුරටම රකිද්දී කොටි සංවිධානය සටන් විරාම ගිවිසුම තඹ දොයිතුවකට මායිම් නොකර දස දහස් වාරයක් උල්ලංඝනය කරනු ලැබීය. වරෙක කොටින්ගේ මායිම පැන්න වරදට ලාංකේය හමුදාවේ සෙබළු අත්අඩංගුවට ගෙන කොටි අධිකරණයේ දඬුවම්වලටද යටත් කරනු ලැබීය. මේ සියලු නීති විරෝධී ක්‍රියාකාරකම් නොදුටු නොඇසුන අයුරින් ක්‍රියා කළ රජය කොටි විසින් සිදුකළ මිනිස් ඝාතන "නාඳුනන තුවක්කුකරුවන්ගේ" ඝාතන ලෙස හුවා දක්වා "කොටි බේරා ගනු ලැබීය."

"දිවයින" පුවත්පත් ආයතනයේද සහාය ඇතිව ජවිපෙ හා සිංහල උරුමය වෙන් වෙන් වුවද රජයේ මේ දේශද්‍රෝහී ක්‍රියාකාරකම්වලට එරෙහිව විවිධ උද්ඝෝෂණ ගෙන ගියද රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය සිය කොටි හිතවාදී ගමන වෙනස් කළේ නැත. ඒ නිසාම අවසන් විසඳුම ලෙස රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය පෙරළා දෑමීම සඳහා ජවිපෙ ගාල්ලේ සිට කොළඹටත්, නුවර සිට කොළඹටත් පා ගමන් සංවිධානය කෙරුණි. ශ්‍රීලනිපයේ සැලකියයුතු පිරිසක් මෙම විරෝධතාවයන්ට එක්වු අතර මේ සඳහා දෑවැන්ත ජන සහභාගීත්වයක් ලැබුණි. මෙමගින් කළ බලපෑම නිසාම 2004 පෙබරවාරි 7 වැනි දින ජනාධිපතිනිය විසින් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරිනු ලැබීය. මෙය ජවිපෙ බලපෑම මත තමා කළ මෝඩ වැඩක් ලෙස ජනාධිපතිනිය පසු කලෙක පවසා තිබුණද එදා එසේ නොකළේ නම් රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය යටතේ ඊළම දිනාගැනීමට ද ඉඩ තිබුණි.

රනිල් වික්‍රමසිංහ රජය රටට කරනු ලබන ද්‍රෝහීකම වළක්වා ගැනීමට නොහැකිවීම හේතුවෙන් ඔවුන් දේශපාලනිකව පරාජය කරනු පිණිස ජවිපෙ 2004.01.20 දින ඓතිහාසික ගිවිසුමකට එළඹුණි. ඒ නිසාම 2004.04.02 දින පැවැති පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයෙන් එජාපය පරාජය කර එජනිස සන්ධානය බලයට පත්විය. ඒ අනුව අමාත්‍යධුර 4 ක් හා උප අමාත්‍ය ධුර 4 ක් භාර ගනිමින් ජවිපෙ රජයට එක් වුවද සටන් විරාම ගිවිසුම අහෝසි කරන ලෙසත් උතුරු නැගෙනහිර දෙපළාත යළි වෙන්කරන ලෙසත් ගෙනිගය අරගලය අත්හළේ නැත. චන්ද්‍රිකා රජය ඊට එකඟ වුයේ නැත. මේ අතර 2004.12.26 දින සුනාමි ව්‍යසනය රටට දෑවැන්ත විනාශයක් සිදුකළ අතර ජීවිත 40,ත00 ක් පමණ අහිමිවිය. උතුර මෙන්ම දකුණද එකසේ විනාශ වුවද බටහිර ජාතීන්ගේ "මානව දයාව වැඩිපුර යොමු වුයේ උතුරේ ජනතාව වෙතයි. ඒ අනුව අතිවිශාල ආධාර ප්‍රමාණයක් ප්‍රභාකරන්ට අතට පත්කෙරුණි. එයින් සෑහීමකට පත්නොවී උතුරු ප්‍රදේශයේ ජනතාව නඟා සිටුවීමට සුනාමි සහන මණ්ඩලයක් පිහිටුවීමටද බටහිර ජාතීන් යෝජනා කළේය. ඒ අනුව කොටි සංවිධානයට බලය හිමිවන සංයුතියක් සහිතව සුනාමි සහන මණ්ඩලය පිහිටුවීමටත්, රුපියල් කෝටි විසිඅටදහසක් එම මණ්ඩලයට ලබාදීමටත්, උතුරු නැගෙනහිර දිස්ත්‍රික්ක අටක සහන කටයුතු එමගින් සිදුකිරීමටත් යෝජනා කෙරුණි. චන්ද්‍රිකා රජය මෙය ක්‍රියාත්මක කරන්නට සුදානම් වීම හේතුවෙන් ජවිපෙ ඊට එරෙහිව ප්‍රබල විරෝධතාවයක් ගෙන ගියද එය නොසලකා "රටට වඩා සුනාමි සහන මණ්ඩලය වටිනවා" කියමින් සන්ධාන රජයේ ප්‍රබල ඇමැතිවරු සුනාමි සහන මණ්ඩලය ක්‍රියාත්මක කරන්නට සුදානම් විය. මේ නිසාම ඊට විරෝධය පා 2005 ජුනි 16 වැනි දින ජවිපෙ සන්ධාන රජයෙන් ඉවත්විය. පසුව අධිකරණ ක්‍රියා මාර්ගයක් මගින් සුනාමි සහන මණ්ඩලයත් උතුරු නැගෙනහිර එක් කළ ගැසටි නිවේදනයක් අහෝසි කිරීමට ජවිපෙ සමත් විය.

මහින්ද දිනවීමේ බර ජවිපෙ කරට ගනී

මේ වන විට සන්ධාන රජය සමග ජවිපෙ උරණවී තිබුණද රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ජනාධිපති ධුරයට පත් වුවහොත් රටට විය හැකි හානිය සැලකිල්ලට ගෙන තම පකෂයට වන හානිය නොසලකා මහින්ද රාජපකෂ මහතා දිනවීම පිණිස කටයුතු කරන්නට ජවිපෙ තීරණය කරනු ලැබීය. ඒ අනුව 2005.11.17 දින පැවැති ජනාධිපතිවරණයේදී ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වතාවට මැතිවරණ දිනවන තොණ්ඩමන්-හකීම් සාධකයද පරාජය කරමින් සන්ධානයේ අපේකෂකයා වු මහින්ද රාජපකෂ මහතා ජයගනු ලැබීය. ජවිපෙ තම ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වතාවට තමන්ගේ නොවන අපේකෂකයකු දිනවීමට ක්‍රියා කළේ මෙම මැතිවරණයේදීය. ශ්‍රීලනිප මුලස්ථානය පවා වසා දමා මහින්ද රාජපකෂ මහතා පරාජය කිරීමට ඔහුගේ පකෂයේම අය ක්‍රියා කරද්දී ජවිපෙ දෑවැන්ත කැපවීමක් කර මහින්ද රාජපකෂ මහතා බලයට පත් කළේ රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා ජයග්‍රහණය කළහොත් නියත වශයෙන්ම ඊළාම් රාජ්‍ය ලබාදීමට ක්‍රියාකරන බව දෑන සිටි නිසාය.

බෙදුම්වාදයේ මතවාදී පෙරමුණෙන්ද ඉට බේරා ගත යුතුයි

2009.05.19 දින එතෙක් රටටම මහත් පිලිලයක් වුද මිනිස් ජීවිත ලකෂයක් පමණ බිළිගත්තා වුද කොටි සංවිධානය මුළුමනින්ම පරාජය කර බෙදුම්වාදයේ "යුද පෙරමුණ" පරාජය කරනු ලැබීය. ඒ නිසාම මේ වන විට මනුෂ්‍යත්වයේ සීමා මායිම් ඉක්මවා යමින්ද එම ජයග්‍රහණය සමරමින් සිටියි. ඒ ආනන්ද ජනක මොහොත තුළට මෙතෙක් යුද්ධයෙන් බෙදා වෙන් කළ නොහැකි වු රට සාමකාමීව බෙදා වෙන් කිරීමට දේශීය හා විදේශීය බෙදුම්වාදයේ "මතවාදී පෙරමුණ" ක්‍රියාත්මක වෙමින් සිටී. ආණ්ඩුව තුළ සිටින අද වනවිට බෝඩ් ලෑලිවලට පමණක් සීමාවී සිටින පකෂ නායකයන් සහ රට බෙදා වෙන් කිරීමේ මතවාදී පෙරමුණේ දේශීය නියෝජිතයන් දේශීය වශයෙන්ද තතවද ජර්මනිය, බ්‍රිතාන්‍යය, ඇමරිකාව, ඉතාලිය ප්‍රමුඛ බටහිර රාජ්‍යයන් කීපයක් විදේශීය පෙරමුණ ලෙස ක්‍රියාත්මක වෙමින් සිටී. ප්‍රභාකරන් ජීවත්ව සිටියදී ඔහුගේ නායකත්වයෙන් ඊළම ලබාදීමට කළ හැකි හැම සතුරුකමක්ම කළ මොවුන් වර්තමානයේ කේ. පී. හෙවත් කුමාරන් පද්මනාදන් නම්වු වත්මන් කොටි නායකයාගේ මුලිකත්වයෙන් ක්‍රියාත්මක වන කොටි සංවිධානය ශක්තිමත් කරන අතරම දේශපාලන විසඳුමක් නමින් ඊළම ලබාදීමට ක්‍රියාකරමින් සිටිති. එජා මහලේකම් හතළිහක පිරිසක් සමග ලංකාවට එන්නේද ඒ වුවමනාවටය. ඒ බලපෑම ඔහු රට බෙදා වෙන් කිරීමට පදනම දෑමු 13 වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය පදනම් කරගෙන රට බෙදා වෙන් කිරීමට පාර කපන දේශපාලන විසඳුමක් ගෙන ඒමට රජය උත්සාහ කරන බව වාර්තාවේ.

වෙනම පාලනයක් ලබාදීමෙන් පමණක් විසඳිය හැකි ප්‍රශ්න හෝ ආර්ථික ගැටලු උතුරු නැගෙනහිරට නැත. එහි ජනතාව මුහුණ දෙන්නේද අප මුහුණ දෙන ආර්ථික අර්බුදයටමය. මධ්‍යම රජයට විසඳිය නොහැකි ගැටලු එහි නැත. රජය දෑන් කළ යුත්තේ උතුරු නැගෙනහිර ජනතාවට, ආහාර පාන, නිවාස, අධ්‍යාපන පහසුකම්, සෞඛ්‍ය පහසුකම් සපයා රුකියාද ලබාදී දකුණේ අප මෙන්ම සාමාන්‍ය ජන ජීවිතය ආරම්භ කිරීමට ඉඩ ප්‍රස්ථාව සලසාදීමය. ඒ හැර සුවහසක් දුක් දෝමනස්සයන්ගෙන් වේදනා විඳි ඒ ජනතාවට දෑන් අවශ්‍ය වන්නේ දේශපාලන විසඳුම් නොවේ. අවශ්‍ය වන්නේ කුසට අහරකි. ඉනට වැරහැල්ලකි. හිසට සෙවනකි. ලංකා ඉතිහාසය අලුතින් ලියු මහින්ද රාජපකෂ ජනාධිපතිවරයා බෙදුම්වාදයේ යුද පෙරමුණ වු කොටි සංවිධානය විනාශකර බෙදුම්වාදයේ මතවාදී පෙරමුණ හෙවත් දේශපාලන පෙරමුණද පරාජයට පත් කරමින් සිටී. බංකොලොත් දේශපාලන පකෂ නායකයන් ගෙන එන ඊළමට පාර කපන දේශපාලන විසඳුම් ලබා නොදීමටත් රණවිරුවන් ලේ හලා දිවිපුදා බේරාගත් රට දේශපාලන ලියවිල්ලකින් යළි බෙදුම්වාදීන් අතට පත් නොකිරීමටත් ආණ්ඩුව වගබලා ගත යුතුය.

ගුණවර්ධන ගල්ගමුවගේ
(දිවයින_09/06/03)

පසුවදන_බෙදුම්වාදයේ අතිදරුණු ත්‍රස්තවාදී පෙරමුණ පරාජය කළ විරෝධාර ත්‍රිවිධ හමුදාව ප්‍රමුඛ ආණ්ඩුව හමුවේ දැන් ඇති අභියෝගය බෙදුම්වාදයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණ පරාජය කිරීමයි. අප ජයගත් අභියෝලයේ තරමට එය නොකළ හැක්කක් නොවේ. එහෙත් එහි ඇති දුෂ්කරතාව නම් රටේ සතුරන් අප අතර මිතුරු වෙසින් ගැවසීමයි. ත්‍රිවීල් මාක්ස්වාදී සමාජවාදී දේශපාලන පක්ෂ ඇනිය, ෆෙඩරල් උණ අසාධිත සරසවි ඇදුරන්, ජඩ-මාධ්‍යවේදීන් සහ ජාතික සාම මණ්ඩලය, සහජීවන ව්‍යාපාරය ආදී තුප්පහි NGO කාරයින් මේ පෙරමුණ නියෝජනය කරති.

අප වහාම මේ සතුරන් හදුනා ගත යුතු ය. ඊට එරෙහිව ජනතාව පෙළ ගැස්විය යුතු ය. ජනමතයට පිටුපෑමට කිසිවෙකුට නොහැකි ය. අද බංකොලොත් දේශපාලනයේ එරී දඟලන ජවිපෙ විසින් මව් බිමේ විජයග්‍රහනය වෙනුවෙන් කරනු ලැබූ කාර්යභාරය මේ ලිපියෙන් සිහිපත් කිරීම වටියි. ඔවුන් අද කොතැන හිටිය ද කළ හොඳ අප අමතක කළ යුතු නැත. ඒ පිළිබඳ මම මීට පෙර සංහිඳේ ලීවෙමි. (යන්න_http://sanhindha.blogspot.com/2009/01/blog-post_20.html)