තමිල්නාඩුව ඉතිහාසයේ නිවැරදිම තීන්දුව ගෙන ඇත. එහෙත් ඒ තීරණය මුලින් ම ගත යුතුව තිබුණේ ලංකා ආණ්ඩුව ය. ඉන් කම් නැත. තව ම පමා නැත. මුලතිව් ජය ගත් වහා ලංකා ආණ්ඩුව ගත යුතු පළමු තීන්දුව ද එයම ය. සිංහල දෙමළ මුස්ලිම් බර්ගර් මැලේ සැමට මේ බිමේ නිදහසේ සමගියෙන් ජීවත්වන්නට හැක්කේ එදාට ය. දැන් අද කතුවැකිය කියවමු.
ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහි වන අයට දුටු තැන වෙඩි තබනු යනුවෙන් නියෝගයක් ශ්‍රී ලංකාවේ පැනවිය හැකිද? යම් හෙයකින් එබඳු නියෝගයක් පැනවුවහොත් කුමකින් කුමක් සිදුවිය හැකිද? මානව හිමිකම්කාරයෝ ඇඳිවතත් අමතකව මානව ප්‍රේමයෙන්, උමතු වී දිවගෙන නො එත් ද? රාජ්‍ය නො වන සංවිධානවල ඩොලර්යා චකයෝ ලිප්ටන් වටරවුමට හෝ කොටුව දුම්රිය නැවතුම අබියසට හෝ නො එත්ද? නිසැක වශයෙන් ම ඒ සකලවිධ සංවිධාන බලමුළුගැන් වී කොලහල කරනු ඇත. එහෙත් එබඳු නියෝගයක් කර තිබේ. ඒ වෙනින් කවුරුවත් නොව තමිල්නාඩුවයි.
තමිල්නාඩුවේ වල්ලිපුරම් හා කඩලෝර් දිස්ත්‍රික්කවල ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහිව පවත්වන ලද විරෝධතාවට හේතු වී ඇත්තේ ශ්‍රී ලංකාවේ දෙමළ ජනතාවට සහාය පළකිරීම බව ද කියති. මේ සහාය පළකිරීම සඳහා විරෝධතාකරුවන් භාවිත කර ඇත්තේ ඉන්දියාවේ විශිෂ්ටයකු වු මහත්මා ගාන්ධිගේ අහිංසා පිළිවෙත නොව ආසියාවටම විපතක් වු ප්‍රභාකරන්ගේ පිළිවෙත බව ද පෙනේ.
තමිල්නාඩුවේ ශ්‍රී ලංකා විරෝධතාව කොටි රුකඩවල මෙහෙයුමක් බවට සැක නැත. මුලතිව්වල හිර වී සිටින ප්‍රභාකරන් වෙනුවෙන් දැනටමත් විවිධ දුෂ්ට මෙහෙයුම් ක්‍රියාත්මක වෙමින් ද තිබේ. උතුරට වදින විට බටහිරට මෙන්ම ආසියාවේ අපේම ඇතැමුන්ට රිදෙන බව අපි අත්දැකීමෙන් ම දනිමු. මේ බොහෝ දෙනෙක් දිස්ටි හෙළන්නේ තමිල්නාඩුවට ය. තමිල්නාඩුව ඇවිස්සෙන විට ඉන්දියාවේ මධ්‍යම ආණ්ඩුව ද තරමක් නොව හොඳට ම කලබල වන බව ද අපි දනිමු.
තමිල්නාඩු වී. සී. කේ. පකෂයේ නායක තොල් තිරුමාවලවන් ද ප්‍රභාකරන් වෙනුවෙන් උපවාසයක් කර බැරිම තැන එය අතහැර දමා කියා සිටියේ ඉන්දියාව හෝ ලංකාව ඔහු ගණන් නො ගන්නා බවකි. කතාව ඇත්ත ය. මේ වර්ගයේ විහිළුකාරයන්ට සවන්දීම විහිළුවක් නොව බරපතල අවදානමක් බව ශ්‍රී ලංකාව මෙන්ම ඉන්දියාව ද ප්‍රත්‍යකෂ කරගෙන තිබේ.
පසුගියදා මෙරටට පැමිණි ඉන්දියාවේ විදේශ කටයුතු ලේකම් ශිවශංකර්මෙනන් මහතා ද ශ්‍රී ලංකාවේ පිළිවෙත අනුමත කර තිබේ. ප්‍රභාකරන් පරදවන තෙක් දෙමළ ජනතාවට විමුක්තියක් නැති බව ද අද ඉන්දියාව පසක් කරගෙන ඇත. ඉන්දියාවේ ඇඟිල්ලක් වැනි තමිල්නාඩුව ශ්‍රී ලංකාවේ දෙමළ ජනතාව ගැන වැඩිපුර ඉදිමීම මෝඩකමක් වග දැන් තමිල්නාඩුවට ද ඒත්තු ගොස් තිබෙන බව මේ ප්‍රතිචාරයෙන් පැහැදිලි වේ.
තමිල්නාඩුවේ අලුත් වෙනස පිළිබඳව සතුටු වන අප ඔවුන්ගෙන් ඉල්ලීමක් ද කරමු. තමිල්නාඩුව සැබැවින් ම දෙමළ ජනතාවට ආදරේ කරන්නේ නම් මුලින් ම කළ යුත්තේ ඔවුන් ප්‍රභාකරන්ගෙන් බේරා ගැනීම ය. ප්‍රභාකරන්ගේ දුෂ්ට ඊළාමය වෙනුවෙන් මේ රටේ දෙමළ ජන නායකයෝ කොපමණ පිරිසක් දිවි දුන්නෝද? කොටින්ම ප්‍රභාකරන්ගේ ත්‍රස්තවාදය නිසා දෙමළ ජනතාවට ලැබුණ විමුක්තියක් තිබේද?
දැනුත් මුලතිව්වල දෙමළ ජනතාව ප්‍රභාකරන්ගේ හිරකරුවන් බවට පත්ව නො සිටිත් ද? ඔවුන්ට ඒ ප්‍රදේශවලින් පිටව යෑමට ඉඩ දෙන්නැයි කෙරෙන ඉල්ලීමට ප්‍රභාකරන් ඉඩ දෙන්නේද? මේ හැර දෙමළ ජනතාවගේ විමුක්තිය වෙනුවෙන් ඔහුගේ නමින් හා පවුලේ නමින් බැංකු ගිණුම්වල කෝටි ගණනින් තිබෙන බව ද කියති. ලොව පුරා දෙමළ ජනයාගේ දහදිය මහන්සිය එසේ තමන්ගේ ගිණුම්වල දාගන්නා විමුක්තිකාමීන් ගැන අප නම් අසා නැත.
කෙසේ හෝ ප්‍රභාකරන් සහ ඔහුගේ ත්‍රස්තවාදය නමැති නැව දැන් මුලතිව් අවට මුහුදෙහි ම ගිලෙමින් තිබෙන බව නම් පැහැදිලි ය. ඒ ගිලෙන නැවේ කුඹ ගස උඩ හෝ සිට දුංකුඩු උරන්නෝ ද තවමත් නො සිටිති යි අපි නො කියමු. නැවේ සිටි හොඳ පිහිනුම්කරුවෝ දියඹට පැන කෙම්බිම්වලට ගොස් සිටිති. එහි සිටින මීයෝ ද දියට පනිමින් සිටිති. ප්‍රභාකරන් සමඟ නැවම ගිලෙද්දී නැව ගිලුනත් බෑන් චුන් කීමට තමිල්නාඩුව ද සුදානම් විය යුතු නැත.
ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහි වන අයට දුටු තැන වෙඩි තබනු යන හඬ තමිල්නාඩුවෙන් නැඟෙද්දී ශ්‍රී ලංකාව තුළ සිට ම ශ්‍රී ලංකාවට එරෙහි වන අය තුළ තැතිගැන්මක් ඇතිවීම ද නො වැළැක්විය හැකි ය.
(දිවයින09/01/21)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment