ඊළමේ සිංහල හඬ

පහුගිය දිනක මම බීබීසී සංදේශය වැඩසටහනට සවන් දුනිමි. එවිට එම සංවාදයේ මුල් කොටස විකාශය වී තිබිණි. නිවේදක රජයේ උතුරු නැගෙනහිර පුනරුත්තාපන වැඩසටහන් ජපන් විශේෂ නියෝජිත යශුෂි අකාශි පසසා ඇතැයි කී විට අදාළ පුද්ගලයා කීවේ, යශුෂි අකාශි ගම්බිම්වලට නොගිය බවත් ඔහුට රජය පෙන්වූ දේවල් බලා එසේ නිගමනය කළ නොහැකි බවත් ය. කොටින් ම උතුරේ පුනරුත්තාපන වැඩ කිසිවක් රජය කර නැත යන්න ඔහුගේ අදහස විය. මම එකවර ම සිතුවේ මේ නම් කොටි රූකඩ ටීඑන්ඒ කාරයෙක් බව ය. එහෙත් එතරම් චතුර ලෙස ඔවුන්ට සිංහල කතා නොකළ හැකි බව සිහි වූ මම විපිලිසර වීමි. වැඩසටහන අවසන ඔහු ජවිපෙ විජිත හේරත් බව ඇසූ මම ගැල් ගැසුනෙමි.

ඊට පසු එක්සත් ජාතීන්ගේ මහ (ලොකු) ලේකම් මූන් කී බෑන් මෙරට යුද අපරාධ සෙවීමට කමිටුවක් පත් කිරීම ගැන ජවිපෙ ටිල්වින් සිල්වා මහත් ප්‍රසාදයෙන් කතා කළේ ය. එය ඔවුන් සලකා ඇත්තේ තමන් ලද වරප්‍රසාදයක් ලෙස ය. මෙසේ රටට හිතකර ප්‍රකාශයක් වෙත් නම් එය ප්‍රතික්ෂේප කර රටට අහිතකර ප්‍රකාශවලට අත් පොළසන් දී විසිල් ගැසීම අද ජවිපෙ දේශපාලනය වී තිබේ. මේ කටයුත්ත එදා කළේ ටීඑන්ඒකාර‍යෝ ය. ඒ හඬ සිංහල බසින් ලොවට ගෙන ගියේ වික්‍රමබාහු කරුනාරත්න, සුනන්ද දේශප්‍රිය ආදි ත්‍රිවීල් වමේ පක්ෂ සහ නිදහස් මාධ්‍ය ව්‍යාපාරික ප්‍රජාව ය. අද මේ සියල්ලෝ ඉතිහාසයේ කුණු බක්කියට විසි වී ගොස් හමාර ය. ඒ හඬ නිහඬ වූ තැන දැන් ජවිපෙ බෑඟිරි තළයි.

ඊළාම්වාදී දෙමළ ඩයස්පෝරාවේ හඬ සිංහලට නැගීමේ තුප්පහි වැඩේ අද ජවිපෙ භාරගෙන ඇත්තේ ඉතිහාසේ කුණු බක්කියේ සිට ම ය. ඔවුන් කුණු බක්කියට විසි වූයේ 2005 පසු ගත් අමන දේශපාලන තීන්දුවලට පිං සිදුවන්නට ය. මේ රටට ආදරය කරන පිරිසක් තවමත් ජවිපෙ බිම් මට්ටමේ සිටිති. ඔබේ නායකත්වය ඔබ මේ ගෙන යන්නේ දේශපාලන කනත්තට ය. මේ නායකත්වයට ඔබ යුෂ උරා විසි කළ හැකි උක් දණ්ඩක් පමණි. එහෙයින් අවදියෙන් සිටින්න. සැබෑ සතුරා හඳුනාගන්න. දුර සිටින සතුරාට වඩා මිතුරු වෙසින් ළඟ සිටින සතුරාගෙන් පරිස්සම් වන්න. ඊළමේ සිංහල හඬට එරෙහිව නැගී සිටින්න.