Tuesday, July 30, 2013

බුර්කා තහනම් කළ යුත්තේ ඇයි?


වැල්ලවත්තේ සියාම් ඝාතනය කළ මිතුරා අල්ලා ගත්තේ CCTV කැමරා සටහන් ඇසුරිණි. ඇමරිකාවේ මැරතන් තරඟයට ප්‍රහාර එල්ල කළ අයියා මලෝ අල්ලා ගත්තේ ද කැමරා සටහන් ඇසුරිණි. මේ කැමරා උකුසු ඇසින් ගැලවී යා හැකිව තිබිණි නම් මේ සියලු අපරාධ කිසිදා හෙළි නොවන්නට ඉඩ තිබිණි. සැබවින්ම මේ කැමරා ඇසින් පළා ගියේ නම් කුලි මිනිමරුවෙකු වන වාස් ගුණවර්ධන අනාගත පොලිස්පති වීමට ද ඉඩ තිබිණි. ඒ මිනී මැරුම ද කලම්බු ටෙලිග්‍රාෆ්කාරයින්ට ගෝඨාභයගේ ගිණුමට බැර කොට ඩොලර් ටිකක් හොයා ගන්නට ද තිබිණි.

කෙසේ වුව ද දැන් ඉන් පළායාමට මඟක් මුස්ලිම් අන්තවාදීන් විසින් තනා ගෙන තිබේ.  ඒ අන් කිසිවක් නොව සතර අතේ හතු පිපෙන්නා සේ මතු වන කළු ලෝගු හෙවත් බුර්කාය. සිය අනන්‍යතාව සඟවා ගෙන පළා යාමට භාවිත කළ හැකි මේ ගෝනි බිල්ලා ඇඳුම ලෝකයේම ආරක්ෂාවට බලවත් තර්ජනයක් බවට පත්ව තිබේ. ඒ නිසා ප්‍රංශය, රුසියාව වැනි රටවල් මේ ඇඳුම තහනම් කොට තිබේ. මැලේසියාව වැනි මුස්ලිම් රටවල පවා එය අඳින්නේ නැත.

මෑත කාලයේ ලංකාවේ මුස්ලිම් පතාළය තුළ මේ ගෝනි බිලි ඇඳුම බෙහෙවින් ජනප්‍රිය වී තිබේ. මාලිගාවත්තේ මාමස්මි නම් මුස්සිම් පාතාළයා කීහිප වරක් පොලිස් ඇසට වැලි ගසා පළා ගියේ මේ බුර්කාවට මුවා වෙලාය. ඔහු එම ඇඳුමින් සැරසී කිසිම කරදරයක් නැතිව සමාජයේ ගැවසී ඇති බව ද කියැවේ. පසුගිය 27 වැනිදා මඩකලපුවේ එරාවූර්හි බූර්කා ඇඳුමින් සැරසුනු කල්ලියක් කාන්තාවක බිය ගන්වා පවුම් 15ක් කොල්ලා කා පළා ගොස් තිබේ.

දැන් කළ යුත්තේ අන් කිසිවක් නොව මහජන ආරක්ෂාව ද එකිනෙකාගේ අනන්‍යතාව හඳුනා ගැනීමේ නිදහස ද සමාජ සුන්දරත්වය ද තර්ජනයට ලක් කර ඇති මේ ගෝනිබිලි ඇඳුම තහනම් කිරීමය. අප කුඩා කළ මුස්ලිම් කාන්තාවන් ඇන්දේ සාරිය හෝ සල්වාරියයි. ඔවුහු සාරිය ඇඳ එහි පොට හිසට දමා ගෙන සිය අනන්‍යතාව තහවුරු කර ගත්හ. එහෙත් මුස්ලිම් අන්තවාදය දැන් ඔවුන් මේ අප්‍රසන්න ඇඳුමට සිරකරනු පෙනේ. මේ ගෝනිබිලි ඇඳුම තුළ සිරකරන මුස්ලිම් කාන්තාවන් වෙනුවෙන් ආණ්ඩුවට කළ හැකි විශාල සේවයකි එය නීතියෙන් තහනම් කිරීම. එය රට පුරා වැඩෙන මුස්ලිම් අන්තවාදයට අතුල් පහරක් වනු ඇත. සාමකාමී මුස්ලිම් ජනතාවට මෙහෙවරක් වනු ඇත. මේවර මැතිවරණයේ දී ගෝණිබිල්ලා ඇඳුමින් ඡන්ද පොළවල් වෙත පස් පා ගන්න එපා යැයි මැතිවරණ කොමසාරිස්තුමා නියෝග කිරීම අගය කළ යුතුය.

1 comment:

රතීගේ දිනපොත said...

සහතික ඇත්ත. නැත්නම් ්ඔවයේ ඇතුලේ හැංගිලා ඇවිත් ගේම දෙන්නයි දැන් එවුන් බලන්නේ.

 
සිය රට දේ සිරි සැප දේ !