මේ වන විට ජනාධිපතිතුමා වට කොට ගෙන සිටින්නේ නියම කේවට්ට රංචුවක් බව එතුමාගේ නමින් ලංකාවේ හදන බෝක්කු, වැසිකිළි, බෝල් පිට්ටනි නම් කිරීමෙන් පැහැදිළි වේ. මෙමගින් මහින්ද රාජපක්ෂ නමැති රටට නිදහස දිනාදුන් මිනිසාගේ නාමයට කරන අවමානය නිග්‍රහය කියා නිම කළ නොහැකිය. මී පැණි වුවත් නිතර බොන විට තිත්ත වේ යැයි කියමනක් තිබේ. දැන් ජනපති නම ද එසේ මය. සිය නම අමරණීය විය යුත්තේ බෝක්කු ගල් මත නොව ජන හදවත් මත බැව් එතුමාට ද අමතක වී ඇති සේයකි.
මෑත දී ඉදි කරන්නට යෝජිත නෙළුම් කුළුණ අසල මාර්ගය දශක ගණනාවක් පුරා රට ම හැඳින්වූයේ ආනන්ද කුමාරස්වාමි මාවත නමිනි. ඔහු මේ රටට අනූපමේය සේවයක් කළ සුවිශේෂි ප්‍රාඥයෙකි. උප්පැන්නේ සිංහලයෙකු නොවූ එතුමා හදවතින් නියම සිංහලයෙකු විය. මේ මහාර්ඝ මිනිසා නමින් නම් කළ මාවත ද අවසන පෙර කී කේවට්ට රංචුවෙන් බේරා ගත නොහැකි විය. උන් එය නෙළුම් පොකුණ මාවත යැයි නම් කළහ.
රටේ සුළු ජාතීන්ට මහා ජාතිය නොසලකතැයි යන කෙප්පය පිට රටවලට විකුණා උන්ගේ අනුකම්පාව මුදල් කර ගන්නා බෙදුම්වාදී රංචුවක් රට දෙකඩ කරන්නට දත කන යුගයක මෙවන් ක්‍රියා ඔස්සේ උන්ගේ තක්කඩි ක්‍රියාවලට මේ කේවට්ටයන් උඩ ගෙඩි දෙන බව කිසිවෙකුට නොවැටහෙද? ඒ පිළිබඳ මේ රටේ කිසිවෙකුගේ අවධානය යොමු වූයේ නැත. දිනාගත් සාමයට වින කටින ජඩයින් දැන් මේ ආණ්ඩුවට ඉහඳ තබා තිබේ. එය කුණු වී රටම ගඳ ගැස්සීමේ අවධානමකය දැන් ඇත්තේ.
එය ජාතියේ අවසනාවකි. එදා නන්දා මාලනී ගැයූ 'දෙමළා වුණත් සුදනෙකු නම් පුටුව දෙනු' නමැති ගීතය යථාර්ථයක් වන්නේ අදට වඩා එදාට බව පවසමින් මේ කෙටි සටහන අවසන් කරමි.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment