ඇරිස්‌ටෝටල් පඬිවරයා වරක්‌ ප්‍රකාශ කළ පරිදි ජනතාවකට ලැබෙන්නේ ඔවුන්ට සුදුසුම ආණ්‌ඩුවකි. ජනතාව විසින් ගනු ලබන තීන්දුව අනුව එම ආණ්‌ඩුව ලැබෙනු ඇත. එහි හොඳ නරක කුමක්‌ වුවද ඒ තීරණය බාර ගැනීමට සිදුවේ. එහෙත් මෙහිදී ජනමනස සකස්‌ කිරීමට මෙන්ම ඔවුන්ගේ අභිමතය නිශ්චිත කර ගැනීමටද ක්‍රම කීපයක්‌ තිබේ.
ඉදිරියේ පැවැත්වීමට නියමිත ජනාධිපතිවරණයේදී කවරෙක්‌. රටට හිතවත් වනු ඇද්ද? ඒ සඳහා සුදුසුම අය කවුද? යන්න නිගමනය කිරීම ඒ ජනතාව විසින් විමසා බලා ගත යුතු තීරණයකි. ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත්ව සිටින අපේක්‍ෂකයන්ගේ දේශපාලන ඉතිහාසය, දේශපාලන භාවිතය, දේශප්‍රේමය ආර්ථික පිළිවෙත ජීවන වියදම පහත හෙළීම ඇතුළු රට සංවර්ධනය කිරීමේ මාර්ග යනාදී කරුණු විමසා බලා තීරණයකට එළඹීම මෙහිදී ඉතා වැදගත්ය.
ශ්‍රී ලංකාවේ මැතිවරණ ඉතිහාසයම සාමාන්‍යයෙන් විවිධ පොරොන්දු හා නොමග යෑවීම් වලින්ද පිරී තිබේ. හඳෙන් හාල් ගෙන එන්නට දුන් පොරොන්දුව මෙන්ම ඇට අටේ හෙවත් ධාන්‍ය රාත්තල් අටේ පොරොන්දුවද මේ රටේ ජනතාව ගෙඩි පිටින්ම ගිල දැමූ ඒවා ලෙස වඩාත් ප්‍රකටය. දේශපාලන පොරොන්දු යනු මැතිවරණ බොරු බව ප්‍රසිද්ධියේම කියන නායකයෝද සිටිති. කොහොමටත් ලාබයට පාන් කෑමටත් නොමිලේ සියල්ලම ලබා ගැනීමටත් උනන්දු වන රටක දේශපාලන විඥානය වර්ධනය නොවීම අපට තේරුම් ගත හැකිය.
අපේ බොහෝ දෙනෙකුට අමතක වීමේ වේගය ගැන සිතා බලද්දී සමහරුන්ට මේ රටේ ප්‍රභාකරන් නමැති යක්‍ෂයෙක්‌ සිටි වගක්‌ ඉක්‌මණින්ම අමතකවී ගියහොත් අපි පුදුම නොවෙමු. මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා ත්‍රස්‌තවාදය පරදවා ප්‍රභාකරන් විනාශ කළ බවද දැන් සමහරු අමතක කරති. රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාගේ යුද්ධයේ පංගුව බේරා දීමට අපි කරදර නොවෙමු. එහෙත් එබඳු කශේරුකාවක්‌ සහිත රාජ්‍ය නායකයකු නොවී නම් තවමත් ප්‍රභාකරන් වන්නියේ නොනිල ආඥාදායකයා බව අපගේ පිළිගැනීමයි.
අප මෙහිදී යුද්ධය ගැන හෝ එයට උරුමකම් කියන අයගේ රණ්‌ඩුව ගැන හෝ දිගට කතා නොකරමු. අප පෙන්වාදීමට යන්නේ ඊට වඩා වෙනස්‌ කරුණකි. එනම් මේ දවස්‌වල මැතිවරණ වේදිකාවල දක්‌නට ලැබෙන අප්‍රසන්න දේවල් පිළිබඳ ජනතාව විමසිල්ලට වඩා පිළිකුලකින් බලා සිටිනා බව අපි කියමු. එසේම ඒවායින් දේශපාලන වෛරය විනා රටට යහපතක්‌ නොවන බවද අපගේ විශ්වාසයයි.
මේ දේශපාලන වෛරය සමග මුසු වූ මඩ ව්‍යාපාර දැන් කලක සිටම සීඝ්‍රයෙන් පැතිර යන අංගයකි. පුවත්පත්, පත්‍රිකා, වෙබ් අඩවි මගින් පමණක්‌ නොව දේශපාලන වේදිකා ඔස්‌සේද හමා යන දුර්ගන්ධය නාසයක්‌ සහිත මිනිසුන්ට අපුල දනවන්නක්‌ වුවත් ඒවාට ඔල්වරසන් දෙන පිරිසක්‌ද සිටිති. අත්පුඩිය හා විසිල් එක බලා ගෙන ඇතැම් විට දෙපැත්ත කැපෙන කුණුහරුප පවා තොලේ කටේ නොගෑවී ඇද බාන වැසිකිළි කටවල් අද දේශපාලනයේ තිබෙන බව ජනතාවද දනිති.
දේශපාලනයේදී ප්‍රතිපත්ති හා දේශපාලන භාවිතය විවේචන කිරීම වෙනුවට මෙකී දේශපාලන විකටයන් කරන්නේ මඩ ගැසීමය. රට වට කර වැට බැන්දත් කට වට කර වැට බැඳීමට බැරි යෑයි සිංහල ජනවහරේ අගනා කියමනක්‌ද ඇත.
ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාද මෙම වෛරී දේශපාලනය හා මඩ දේශපාලනය අනුමත නොකරන බව පසුගිය දිනක ජනහමුවකදීම ප්‍රකාශ කර තිබිණි. නායකත්වය විසින් දෙනු ලබන ආදර්ශ පහළින් අනුගමනය නොවන අවස්‌ථාද වේ. දේශපාලනය අමතක කර පොදු ජාතික අර්බුදවලදී එක්‌විය යුතු බව අපද බොහෝ විට පෙන්වා දී තිබේ.
කෙසේ හෝ මෙකී දේශපාලන වාචාලයන්ගේ මඩ, අවලාද, අපවාද, ශාප තවමත් පරිසරයම ගඳ ගස්‌සවමින් ගලා බහින බව අපගේ පිළිගැනීමය. කට වරද්දා බැට කන අයද සිටිති. එසේම කට බෝක්‌කු කටක්‌ හෝ වැසිකිළි කටක්‌ බවට පත් කර ගන්නා අයද සිටිති. මේ දේශපාලන විකට රූප ජනතාවට විනෝදය සැපයීමට වඩා උඩ බලාගෙන කෙළ ගසන අය බවටද පත්ව සිටිති.
නොබෝදා මේ දේශපාලන නරාවළට තවත් දුෂ්ට අංගයක්‌ එක්‌ කර තිබේ. ඒ හෙණ ඉල්ලීමය. හෙණ ගහපන් ගණන් බලාපන් කීවා වගේ මේ හෙණ කතාව නිකම්ම අත හැරිය නොහැකිය. හේතුව ඒ හෙණ ඉල්ලන්නේද දේශපාලනයේ ඉහළම භූමිකාවකට අයත් වූවකු නිසාය. සාමාන්‍ය සුළු මුළාදෑනියෙක්‌ හෙවත් "පොඩියන්" කෙනෙක්‌ හෙණ ගහපන් කීවා නම් ඇතැම් විට නොතකා හැරීමට වුවද ඉඩ තිබිණි.
හෙණ ඉල්ලන්නේ විහිළුවට හෝ ආදරයටද නොවේ. ජාතියටම හෙණ ගැස්‌සවූ නරුමයාද අද නැත. හෙණ ගහන අපරාධ යෑයි කතාවට කියන නූගත් ගැමියාට වුවද හෙණ ගසනු බලා ප්‍රීති විය නොහැක. හෙණ ගෙඩි රටටම දුන් ප්‍රභාකරන්ට නම් හෙණ සන්නිපාතයක්‌ දෙස වුවද බලා සතුටුවිය හැකිය.
දේශපාලන ප්‍රතිවාදීන් විනාශ කිරීම සඳහා භෙණ ඉල්ලන දුෂ්ට හා අධම දේශපාලන සංස්‌කෘතියක්‌ අපට අවශ්‍ය නැත. එබඳු විනාශකාරී මානසිකත්වයක්‌ සහිත අයගෙන්ද රටකට යහපතක්‌ සිදුවිය හැකිද? හතුරකුටවත් හෙණ ගහනවා බලා ඉන්නට සිංහල බෞද්ධයකුට තබා කිසිදු මානව හිතවාදියකුටද නොහැකි බව අපගේ පිළිගැනීමය.
(දිවයින - 09/12/29)
ටිප්පණිය - කිසිදා තමාට බලය දීමට තරම් මේ රටේ ජනතාව මෝඩ නොවන බව වටහා ගෙන, ඉත්තෙකු මතින් ගොඩ යන්නට දඟලන පුද්ගලයෙකු මෙසේ ප්‍රකාශ කිරීමේ අරුමයක් නැත. ඔහු වචනවලින් රාජපක්ෂලාට හෙණ ගහපන් කියුව ද හදවතින් කියන්නේ මේ රටට හෙණ ගහපන් කියාය. ජනතාවට හෙණ ගහපන් කියාය. එසේ වුවහොත් ඒ ව්‍යසන මතින් හෝ තම බල තණ්හාව මුදුන් පමුනුවා ගැනීමට හැකි වෙතැයි ඔහු සිතනවා විය යුතුය. අනෙක් අතට සිංහ සමක් පොරවා ගත් පමණින් සිඟාලයෙක් සිංහයෙක් නොවෙන්නේ යම් සේ ද බෞද්ධ සළු පිළි පොරවා ගත් පමණින් බෞද්ධයෙකු වන්නේ ද නැත.
No comments:
Post a Comment